با وجود آنکه 5 سال دارد، هنوز تقریبا هر شب رختخوابش را خیس می کند.
به طور معمول گرچه در سن 3 تا 4 سالگی، کودکان می آموزند که شب‌ها ادارار خود را کنترل کنند، اما شب ادراری تا سن 6 و حتی گاهی تا 7 سالگی امری طبیعی است.
در 5 سالگی 15 درصد کودکان و در 6 سالگی 10 درصد مبتلا به شب‌ادراری‌اند که 60 درصد آنها را نیز پسرها تشکیل می دهند.
دلایل پزشکی نادر است
بعضی کودکان از ابتدای تولد تا سن خاصی قادر به کنترل ادرار و مدفوع خود نیستند و به ویژه شب‌ها مدام رختخوابشان را کثیف می کنند. این کودکان مبتلا به "شب ادراری ابتدایی"هستند.
احتمال بروز ناراحتی‌های دستگاه مجاری ادرار در کودکان نادر است، به همین علت، انجام دادن آزمایش‌های اورولوژی کار بیهوده‌ای است.
از جمله دلایل پزشکی رایج شب ادراری، ناقصی و نابالغی مثانه و مشکلات مربوط به خواب است.
در نمونه اول، مثانه بدون هیچ دلیلی حتی زمان‌هایی که کاملاً پر نیست، منقبض می شود و در طول روز، مدام کودک را به دستشویی می کشاند و در طول شب نیز موجب شب ادراری می شود.
در مورد دوم، خواب به قدری عمیق است که شخص متوجه فرمان مغز برای دستشویی رفتن نمی شود. در این افراد، تقریباً خواب سبک وجود ندارد و خواب عمیق جای آن را گرفته است.
برای دارو دادن هنوز خیلی زود است
شما مخالف دارو دادن به کودکتان هستید؟ حق دارید.
برای کودکانی که دچار مثانه ناقص هستند، داروهایی وجود دارد که در کامل شدن مثانه به آنها کمک می کند، اما در مورد کودکانی که دچار مشکلات خوابند، درمان‌ها کاملاً رفتاری است.
به هر حال درمان زمانی جواب می دهد که کودک، خود برای "مداوا شدن"، هیجان داشته باشد. وقتی خود او تصمیم گرفت باید بازی را شروع کنید!
روان کودک را جدی بگیرید
به طور معمول شب ادراری در پی یک واقعه یا ناراحتی درونی حل نشده رخ می دهد. تولد یک خواهر یا برادر، طلاق، رفتن به مدرسه، اسباب کشی و... همگی از دلایل شب ادراری کودکانی هستند که تا مدت‌ها شب‌ها رختخوابشان تمیز بوده، ولی ناگهان همه چیز عوض می شود. متخصصان بیماری‌های کودکان، به این نوع شب ادراری، "شب ادراری ثانوی"می گویند.
توصیه های کاربردی برای والدین
*برای یک مدت کوتاه شما می توانید از روش‌های کلاسیک استفاده کنید. برای مثال از ساعت 18 به بعد به او نوشیدنی ندهید. فرمول همیشگی "دستشویی ، مسواک، بوس، لالا" را به او یادآوری کنید.
*به او یاد دهید که باید در طول شب دستشویی‌اش را نگه دارد، نه اینکه او را تهدید به تنبیه کردن کنید و نه تحقیرش کنید.
*شما باید حس مسئولیت را به او القا کنید. باید کاری کنید که این موضوع نه تنها دغدغه ذهنی شما، بلکه دغدغه ذهنی او شود.
*یک چراغ خواب روشن کنید تا او شب‌ها بدون ترس بتواند به دستشویی برود و شما را بیدار نکند.
*روی یک تقویم، شب‌هایی را که دچار شب ادراری شده و شب‌هایی را که تمیز بوده با خود او علامت بزنید و او را تشویق کنید که این موضوع را خود حل کند.
*مبادا روزها "فرزند دلبندم" خطابش کنید و شب‌ها "احمق کودن" به او بگویید!
*
منبع : tebyan.net