آمارها نشان می دهند که حدود هشت درصد از کودکان شش تا هشت ساله شب‌ها جای خود را خیس می کنند که این مسئله مشکل و دردسر بزرگی را برای خانواده‌های آنها ایجاد می کند. متأسفانه کمتر خانواده‌ای هست که بداند با چنین کودکانی چگونه باید رفتار کرد و تا کنون آموزش‌های مناسبی در این زمینه ارائه نشده است.
علل زیادی برای شب ادراری کودکان ذکر شده است. به طور مثال در برخی موارد حجم مثانه فرزند شما کوچک تر از آن است که بتواند ادرار تولید شده در طول شب را در خود جای دهد و این مسئله باعث می شود که بالاخره در زمانی از شب، ادرار از آن سرازیر شود.
یکی دیگر از علل ناتوانی کودکان در نگه داشتن ادرار، این است که قادر به اعلام وضعیت خود نیستند. در اصل آنها نمی توانند به والدین خود خبر دهند که زمان ادرار کردن آنها فرارسیده است و دیگر تحمل نگه داشتن خود را ندارند.
اما عامل سوم، استرس است. در چنین مواردی، وجود یک استرس ناگوار برای کودک موجب می شود که ادرارش سرازیر شود.
تا اینجا تمام عللی که گفته شد، با بیماری خاصی ارتباط نداشتند، ولی باید گفت که در برخی از موارد، شب ادراری کودک ناشی از بیماری‌هایی است که ریشه در بدن و جسم کودک دارد. تا زمانی که این بیماری‌های جسمانی درمان نشوند، شب ادراری کودک قطع نخواهد شد. به طور مثال کودکی را در نظر بگیرید که به یک عفونت ادراری یا یک ناهنجاری تکاملی در مجاری ادراری مبتلاست، مثلا یک مجرای فرعی به نام فیستول بین مثانه و پوست او وجود دارد. در این موارد تا زمان برطرف نشدن این بیماری، عدم کنترل ادرار ادامه پیدا می کند.
شب ادراری اولیه یا ثانویه
پزشکان شب ادراری‌های کودکان را به دو نوع تقسیم می کنند: اولیه و ثانویه.
اگر کودک تا کنون هیچگاه این قدرت را به دست نیاورده باشد که ادرار خود را کنترل کند، به این شب ادراری نوع اولیه می گویند.
اما اگر برای مدتی که حداقل سه تا شش ماه طول می کشد، کودک توانایی حفظ ادرار را داشته، اما بعداً دوباره این توانایی را از دست داده است، به آن شب ادراری ثانویه می گویند.
همانطور که گفته شد، کودک باید حداکثر تا سن سه تا چهار سالگی کنترل ادرارش را به دست آورد. اگر کودکی نتوانست تا این سن بر شب ادراری غلبه کند، باید گفت که حتی بدون درمان هم با گذشت هر یک سال از عمرش، تا حدود 15 درصد برطرف شدن بیماری و کنترل ادرار وجود دارد.
پس اولین توصیه ما این است که حتی اگر کودک شما بعد از سه تا چهار سالگی شب ادراری دارد، هیچگاه به خود و خانواده استرس وارد نکنید و نگران نباشید. ممکن است طی سال‌های آینده کودک به طور خود به خود و حتی بدون درمان بهبود پیدا کند. مطمئن باشید که وارد آوردن فشار و استرس یا تنبیه کودک فقط شرایط را بدتر خواهد کرد.
ادامه دارد...
فاطمه معرفت
*
منبع : tebyan.net