برونشیولیت در کودک
برونشیولیت، التهاب ششها است که در اثر ویروس ایجاد میشود. برونشیولیت در جریان دو سال اول زندگی و بیشتر در حدود شش ماهگی بهوجود میآید. این بیماری تقریباً همیشه در اثر یک ویروس تنفسی ایجاد میشود.
علائم اولیه شبیه علائم برونشیت است. برونشیولیت میتواند در نوزادی که با شخص مبتلا به سرماخوردگی تماس داشته است بهوجود بیاید. بیماری میتواند چندین روز طول بکشد. نوزادانی که مستعد برونشیولیت هستند، میتوانند در سالهای بعد دچار آسم شوند.
ـ علائم و نشانهها:
اولین علائم برونشیولیت عبارتند از احتقان بینی، تب، کاهش اشتها و سرفه ملایم. این علائم بعداً تبدیل به سرفه شدید و مداوم، تنفس مشکل، خس خس کردن در هنگام سرفه، تحریک پذیر بودن و سیانوز (متمایل به آبی شدن پوست) شود.
ـ مراقبت خانگی:
سعی نکنید که خودتان برونشیولیت را درمان کنید. تشخیص و درمان باید توسط پزشک انجام گیرد. اگر کودک سرفه مداوم دارد، حتی اگر مدت زمان آن کوتاه است، به پزشک مراجعه کنید. اگر کودک بهجز اشکال در تنفس ناشی از احتقان بینی، اشکال دیگری در تنفس دارد، به پزشک مراجعه کنید.
ـ موارد احتیاط:
۱. برونشیولیت میتواند یک بیماری وخیم باشد. کودک را حتماً به پزشک نشان دهید.
۲. به کودکی که برونشیولیت دارد، داروی ضد سرفه ندهید. داروهای ضد سرفه برای کودکی که اشکال تنفسی دارد، میتوانند مضر باشند.
۳. کودکی که تنفس سریع دارد، ممکن است آب بدنش کم شود. چون بخار آب زیادی از راه تنفس دفع میشود. کم آبی در نوزادان میتواند خطرناک باشد. به کودک از راه دهان، مایعات اضافی بدهید.
ـ درمان پزشکی:
در بعضی نواحی، برونشیولیت شایعترین علت بستری شدن نوزادان است. نوزادی که برونشیولیت دارد، احتمالاً به اکسیژن یا مایعات داخل وریدی احتیاج خواهد داشت. رادیوگرافی قفسه سینه، کشت بینی و گلو و آزمایش خون دستور داده خواهد شد. آنتیبیوتیکها کاربرد مؤثری ندارند. چون بر روی عفونتهای ویروسی بیتأثیرند. چنانچه کودک حملات مکرر برونشیولیت دارد، تزریق اپینفرین میتواند تجویز شود، تا تعیین کند که آیا کودک حساسیت دارد یا نه و اگر اپینفرین آن را برطرف کند، محتمل است که علت حمله، حساسیت باشد.
منبع:ویستا
ویرایش و تلخیص:آکاایران