ترس در مراحل مختلف سنی

شیرخواران :

– شیرخواران موجودات بی یاوری هستند که به امنیت و مصونیت زیاد نیازمندند.

اگر آنها را تنها رها کنیم، باعث به وجود آمدن ترس های مرگ باری در آنان شده ایم. از طریق تماس بدنی نزدیک و علاقه ی سرشار از عشق والدین، اعتماد و اطمینان محکمی در آنها نسبت به والدین، پدید می آید.

هشت ماهگی :

– کودکان از هشت ماهگی شروع به کم رویی و غریبی با محیط های بیگانه می کنند. آنها به یک باره از هر چیزی که برایشان ناشناس و غریبه باشد، وحشت می کنند. به علت نداشتن تجربه در معاشرت و ارتباط با افراد ناآشنا، هنوز نمی توانند ارزیابی کنند که چه چیزی واقعا خطرناک است.

در مرحله چهار دست و پا رفتن :

– کودک در مرحله چهار دست و پا رفتن به سرعت، توانایی های جدیدی کسب می کند. او فعالیت های حرکتی خود را گسترش داده و در عین حال چیزهای بسیاری را هوشیارانه حس و درک می کند. البته قادر به فهم صحیح تمام چیزهایی که می بیند یا می شنود، نیست. از این رو ترس شدیدا در او گسترش می یابد.

دو سالگی :

– کودک از سن دو سالگی خود را به عنوان یک شخصیت مستقل تجربه کرده و «منیت» خویش را کشف می کند.

گاهی برای والدین این موضوع، شروع زمانی سخت و دشوار به حساب می آید. کودکان امتحان می کنند که چگونه می توانند به مقصود خویش رسیده و حرف خود را به کرسی بنشانند. آنها مرتبا بین خواسته های خود و اشتیاق به داشتن صمیمت والدین خویش ، در تکاپو و نوسان می باشند.

بهتر است مرتب به این موضوع فکر کنید که هر چه از رشد و تکامل کودک خویش در سال های اولیه زندگی او حمایت کنید، برای شکوفایی لیاقتش به او موقعیت دهید و کارهای موفق او را تحسین کنید، کودک به مراتب بیشتر و بهتر نقاط ضعف و قوت خود را خواهد شناخت.در این مرحله بسیار مهم است که با گذاشتن خویش به جای کودک خود و با درک احساس او، در زندگی و آزاد گذاردن او اعتدال را رعایت کنید.

کودکان سنین پیش دبستانی :

– خردسالان و کودکان سنین پیش دبستانی تحت تاثیر ترس های زیادی قرار می گیرند. ترس جدایی از پدر و مادر، ترس از رعد و برق، تاریکی و هیولا.

آنها برای درک بهتر و هوشیارتر از دنیای خارج به افکار خود بسنده می کنند و برای چیزهایی که متوجه آن نمی شوند، مجبور می شوند توضیحات جادویی و فضایی و… بدهند. در این مرحله، اشیایی مانند جارو برقی می توانند برای آنها ایجاد ترس کند.

در تصور کودکان این اشیاء بی جان، زندگی دارند و می توانند تاثیر تهدیدکننده و خطرناکی دارا باشند. هم چنین موجودات تخیلی مانند هیولا، در ذهن کودکان به یک پدیده واقعی مبدل می گردند.

کودکان دبستانی :

– در مهد کودک و مدرسه از کودک انتظارات و توقعات جدیدی می رود. ترس های کودک اغلب در ارتباط با موقعیت های اجتماعی است.

کودک باید با دیگران برخورد داشته باشد، بتواند با زندگی گروهی کنار آمده و درگیری نداشته باشد و در مدرسه تقاضاهایش را درست مطرح نماید. ترس روزافزون از شکست ها و ناکامی ها، افکار کودک را مشغول می سازد. او خودش را با دیگران مقایسه کرده و با خود حساب می کند که آیا بهتر از دیگران می تواند کاری را انجام دهد یا بدتر از آنها.