نکته مهم دیگر، تفاوت کرم، پماد و لوسیون است. کاربرد هر یک از این ۳ تفاوت اساسی دارد. لوسیون و کرم، نوعی امولسیون، یعنی مخلوط آب و روغن هستند. اگر مقدار آب بیشتر باشد، به آن لوسیون و اگر مقدار روغن بیشتر باشد، به آن کرم می گویند، اما چون آب و روغن به راحتی با هم ترکیب نمی شوند، در تهیه کرم های آرایشی-بهداشتی ماده سومی که حل کننده است، اضافه می کنند اما این ماده حلال ممکن است چربی های خود پوست را هم حل کند. به همین دلیل بعد از استفاده از برخی کرم ها، گاهی احساس سوزش می کنیم. به خصوص اگر صورت کمی تحریک شده و تحت درمان با داروهای لایه بردار باشد.
اما پمادها، روغن های نیمه جامد هستند که فاز آبی ندارند و دچار آلودگی میکروبی نمی شوند و نیاز به اضافه کردن مواد نگهدارنده به آنها نیست. با وجود همه این همه حسن، چون پمادها خیلی چرب هستند، استفاده از آنها خیلی خوشایند نیست و فقط به عنوان دارو مصرف می شوند زیرا داروهای موضعی در قالب پماد بهتر اثر می کنند. معروف ترین پماد، وازلین است که با یک پوشش قوی، مانع تبخیر آب پوست می شود و رطوبت آن را حفظ می کند.