آکاایران: در مادر و جنین در ماه سوم بارداری – هفته دوازدهم (بخش اول) تغییرات بدن مادر در هفته دوازدهم بارداری را به طور کامل شرح دادیم ، در ادامه می خوانید.
نمونه برداری از پرزهای جفتی (CVS) در هفته دوازدهم بارداری:
CVS یک آزمایش تشخیصی بسیار مهم در هفته دوازدهم بارداری است، به خصوص برای مادرانی که جنین آن ها در معرض خطر ابتلا به اختلالات ژنتیکی می باشند. اگر چه آزمایش CVS عمدتا با تست سندرم داون همراه است، اما می تواند بیش از 200 نوع اختلالات دیگر را نیز در جنین تشخیص دهد. انجام آزمایش CVS با جمع آوری سلول هایی از جفت و یا با استفاده از آزمون ترانس صورت می گیرد. در این آزمایش، پزشک یک کاتتر نازک را از طریق دهانه رحم که به جفت متصل است بر می دارد و سلول هایی از پرزهای کوریونی جفت به آرامی با کاتتر ساکشن می شوند، پزشک سوزن نازک و بلندی را از طریق شکم با کمک گرفتن یک دستگاه سونوگرافی، به سمت جفت هدایت نموده و از بافت مورد نظر نمونه ای را داخل سوزن گشیده و بیرون خواهد آورد.
آزمایش نمونه برداری از پرزهای جفتی در شرایط زیر انجام می شود :
• سن زن باردار بالاتر از 35 سال باشد.
• نتایج این آزمایش بر روی صفحه نمایش، به نوعی اختلالات را نشان داده باشد.
• وجود ناهنجاری های کروموزومی و یا اختلالات ژنتیکی دیگری هم در شجره نامه خانواده بوده باشد.
• هم پدر و هم مادر حامل اختلالات ژنتیکی شناسایی شده باشند.
CVS آزمایش بسیار مهمی است که برای تشخیص ناهنجاری های کروموزومی و اختلالات ژنتیکی در سطح بالایی از دقت و صحت که تقریبا 98-99٪. است، انجام می شود. متاسفانه با این که انجام این آزمایش می تواند اختلالات ژنتیکی را با دقت بالایی شناسایی کند، اما قادر به شناسایی نقایص لوله های سیستم عصبی نخواهد بود.
در موارد زیر نباید مادران سراغ آزمایش CVS بروند :
• مادر باردار یک عفونت فعال (به عنوان مثال STD) داشته باشد.
• مادر باردار در حال حمل جنین دوقلو باشد.
• مادر در دوران بارداری خود خونریزی واژینال را تجربه کرده باشد.
که در این صورت، بلافاصله باید با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین، اگر شما به عنوان یک مادر باردار شک دارید که مبتلا به عفونت، لکه بینی، گرفتگی و درد در ناحیه شکم بعد از انجام آزمایش CVS شده اید، هم حتما باید دوباره این آزمایش را تکرار کنید.
آکاایران: مادر و جنین در هفته دوازدهم بارداری(بخش دوم)
پیشگیری و درمان عفونت های ادراری در هفته دوازدهم بارداری:
اگر یادتان مانده باشد در مقاله هفته یازدهم بارداری، در مورد عفونت های ادراری دوران بارداری صحبت کردیم. در هفته دوازدهم باید در مورد پیشگیری و درمان این عفونت های ادراری به ویژه در دوران بارداری مادران بحث کنیم.
• هیچ کس نمی تواند به شما قول 100٪ در حفاظت از UTI دوران بارداری را بدهد، اما شما می توانید مطمئن شوید که برای پایین آوردن خطرات آن، اگر به راهنمایی های زیر عمل کنید، تا حد زیادی موفق خواهید بود:
• سعی کنید از مصرف دائم مواد غذایی تصفیه شده، مانند کافئین، الکل و شکر (در هر شکلی که باشد) در رژیم غذایی خود خودداری نمایید.
• به یاد داشته باشید که نوشیدن مقدار زیادی آب در هر روز، به دفع سموم بدن مادران باردار کمک زیادی خواهد کرد.
• آب قره قروط تازه و شیرین نشده برای سلامتی شما به عنوان یک مادر باردار در این دوره بسیار خوب بوده و همچنین در پیشگیری از عفونت های ادراری هم بسیار موثر خواهد بود.
• اگر شما به عنوان یک مادر باردار، رابطه جنسی با همسر خود داشته باشید، فراموش نکنید که قبل و بعد از مقاربت ادرار کردن و شستن می تواند در جلوگیری از این عفونت ها بسیار موثر باشد.
• به عنوان یک زن، همیشه و خصوصا در دوران بارداری، سعی کنید تا زمانی که مثانه شما به طور کامل در هنگام ادرار کردن تخلیه نشده است، برنخیزید.
• مصرف مکمل هایی از ویتامین C، بتاکاروتن و روی را در دوران بارداری برای جلوگیری از بروز عفونت ها، هرگز فراموش نکنید.
• اگر شما به عنوان یک مادر باردار مبتلا به عفونت ادراری خفیفی دچار شده اید، درمان نکردن به موقع آن ممکن است بیماری را تشدید کند.
• هرگز در دوران بارداری خود از کرم ها و یا اسپری مهبل (واژن) استفاده نکنید. چون نه تنها باعث درمان عفونت نمی-شود، بلکه ممکن است برای جنین داخل رحمتان هم بسیار خطرناک باشد.
• همیشه اندام تناسلی خود را خوب بشویید و تمیز نگه دارید.
• برای خشک و تمیز نمودن اندام تناسلی خود، همیشه از یک پت با یک حوله نرم و خشک استفاده نمایید.
• اگر برای خشک کردن مهبل از پد تمیز، و یا دستمال پنبه ای نرم استفاده می کنید، به طور منظم آن را عوض کنید.
• هر چند استفاده از یک حمام آب گرم شادی آور است، اما نشستن در وان حمام برای یک مدت طولانی، در دوران بارداری اصلا جایز نیست. فراموش نکنید که باید حداکثر در عرض 30 دقیقه از آن خارج شوید.
درمان عفونت های ادراری رخ داده در هفته دوازدهم بارداری:
اگر تا زمان تشخیص عفونت ادراری، هیچ آسیبی به شما یا فرزندتان نرسیده باشد، می توان این عفونت را با خیال راحت و با مصرف آنتی بیوتیک ها درمان نمود. بهتر است به عنوان مادر باردار بدانید که استفاده کردن از برخی آنتی بیوتیک ها برای درمان انواع بیماری ها، در هفته دوازدهم دوران بارداری امن بوده و ضرری برای سلامتی فرزندتان نخواهد داشت، اما هنوز هم به یاد داشته باشید که بیشتر آنتی بیوتیک ها را نمی توان در این دوره برای درمان عفونت در مادران باردار انتخاب کرد. بنابراین، همیشه با پزشک معالج خود در مورد داروهای تجویز شده پزشکان دیگر مشورت کنید. فراموش نکنید که مصرف این داروها معمولا باید برای مدت 3 الی 7 روز طول بکشد.
علائم عفونت های ادراری که مادران باردار باید بعد از مشاهده آن ها به پزشک مراجعه کنند :
• لرز
• تب بالا
• درد مداوم در قسمت های پایین شکم
• تهوع و استفراغ (که مربوط به ویار صبحگاهی نیست)
• انقباضات رحمی
• احساس سوزش در طول ادرار کردن
آنچه در هفته دوازدهم برای جنین اتفاق می افتد را در مادر و جنین در ماه سوم بارداری – هفته دوازدهم (بخش سوم) بخوانید.
منبع : mamanam.com