تاثیر چشمگیر محبت مادر بر رشد روانی کودک

آکاایران: کودَک یا بچه به انسان خردسال (دختر و پسر) گفته می شود. برابر دیگر کودک در زبان فارسی واژه بچه می باشد.
واژه کودک از ریشه واژه پهلوی kuk به معنای کوتاه می باشد و با واژه های کوتاه و کوچک هم خانواده می باشد. این واژه به بزرگ نشدن و سادگی و پاکی نیز اشاره دارد.

افرادی که در سنین کمتر از یک سال، محبت مادری را تجربه کرده اند، پس از رسیدن به سن بلوغ آسان تر از دیگران با مشکلات زندگی روبرو می شوند.

به گزارشآکا ایران به نقل از پایگاه اطلاع رسانی پیشگیری نوین به نقل از نیویورک تایمز، نتایج مطالعات روانشناسان دانشگاه ایالتی ردآیلند آمریکا نشان می دهد انسان ها در هر محیط اجتماعی که متولد شوند، اگر زمانی که کمتر از هشت ماه دارند ، محبت مادری را تجربه کنند، در سن بلوغ، کمترین میزان خشونت، اضطراب و مشکلات روحی روانی را تجربه خواهند کرد.

این درحالی است که نتایج تحقیق دانشمندان دانشگاه ردآیلند نشان می دهد تفاوت چندانی در خلق و خوی دوران بلوغ افرادی که پیش از هشت ماهگی محبت اندک مادر را تجربه کرده اند وجود ندارد.

کودکی که محبت اندکی دریافت کرده است و به بیماری ” کمبود محبت ” مبتلاست معمولا ترسو، خجول، ضعیف، بدبین، گوشه گیر، بی علاقه، پژمرده و حتی مریض بار می آید و کودکی که بر اثر اختلافات خانوادگی از آغوش گرم مادر و محبت های پدر محروم شده به بیماری های شدید روانی مبتلا می شود و علاقه دارد از اجتماع کناره بگیرد.

کودک درونگرا روزها آرام و بی تفاوت در گوشه ای می نشیند، غمگین است و لبخندی مصنوعی بر لب دارد.

کودکان به محبتی نیازمندند که آثار آن را در رفتار والدین مشاهده و لمس نمایند. محبت های قلبی والدین نسبت به کودکان باید در نوازش ها، بوسه ها، در آغوش گرفتن ها، تبسم ها و حتی آهنگ محبت آمیز سخنان والدین مشاهده شود.

بنابراین والدین باید دوست داشتن و علاقه خویش را در رفتار نشان داده و ابراز نمایند، محبت را باید از دل به زبان و عمل آورند تا کودک آن را احساس و لمس کند.

به مانند بیشتر نظام های حقوقی٬ دورهٔ کودکی به دو دوره بخش می شود:

دورهٔ عدم تمیز
دورهٔ تمیز
در حقوق ایران٬ تعریف قانونی از دورهٔ تمیز نشده است. کودکی که در دورهٔ تمیز باشد٬ کودک مُمَیِّز گفته میشود و آن عبارت از کودکی است که گرچه سن و سال کمی دارد٬ ولی شعورش به امور روزمره می کشد و سرش در خرید و فروش های عادی کلاه نمیرود و هنجارهای روزمرهٔ مردم را تا حد متعارف می داند. کودک غیر ممیز نیز کسی است که پا به دورهٔ تمیز نگذاشته باشد. پس دورهٔ عدم تمیز٬ به دورهٔ زندگانی کودک٬ پیش از دورهٔ تمیز٬ گفته می شود.

در برخی از کشورها برای دورهٔ تمیز٬ سنی معین شده و اگر کودک به آن سن رسیده باشد٬ ممیز محسوب می کردد. برای نمونه قانون مدنی آلمان٬ سن هفت سال تمام را پایان دورهٔ عدم تمیز کودک می داند و از آن به بعد٬ کودک٬ ممیز محسوب می شود. در این قانون٬ یکی از گروه کسانی که اهلیت استیفا به دست خودشان را ندارند٬ کودکانی نام برده شده اند که هنوز هفت سالشان تمام نشده است.