تب نوزاد مهم است

به عنوان یک اصل این نکته را از یاد نبرید که هر نوع افزایش یا کاهش درجه ی بدن نوزاد بسیار مهم است و نباید از کنار آن به راحتی گذشت. از همه مهم تر، هر نوع تب را در نوزاد خودسرانه درمان نکنید.
اگر نوزاد تب دارد، باید در تمامی بدن وی به دنبال عفونت گشت. به همین دلیل پزشکان در هر نوع تبی، از خون، ادرار، ترشحات بند ناف و ... نوزاد نمونه می گیرند و به آزمایشگاه می فرستند.
بستری شدن نوزاد در بیمارستان در این شرایط ،امری بسیار حیاتی است، زیرا اگر نوزاد عفونت خونی داشته باشد، در کوتاه ترین زمان وی را از پا درمی آورد.
در بسیاری از موارد، ذات الریه علت تب نوزاد است که در این مواقع، نوزاد علاوه بر تب دچار علائم دیگری است که از مهم ترین آنها می توان به تنفس های صدادار و تند، تو کشیده شدن عضلات بین دنده ای، منقبض شدن عضلات گردنی و خس خس سینه اشاره کرد.
اگرچه بیش از نیمی از نوزادان در بدو تولد کاهش دما را تجربه می کنند، اما تکرار این موضوع در روزهای پس از تولد خطرناک است.
نوزادان در مقایسه با بالغین به راحتی حرارت بدن خود را از دست می دهند. علت این امر بزرگ تر بودن سر نوزاد در مقایسه با کل بدن و همچنین کم بودن چربی زیر پوست او و بیشتر بودن سطح بدن است.
75 درصد حرارت بدن نوزاد از طریق سر اتلاف می شود. از این رو دمای اتاق نوزاد حتما باید مورد توجه قرار گیرد و بین 18 تا 20 درجه سانتی گراد تنظیم شود.
یکی از علل مهم مرگ نوزادان، کاهش دمای بدن است که "هیپوترمی" گفته می شود.
اگرچه بیش از 50 درصد نوزادان در بدو تولد کاهش دما را تجربه می کنند، اما تکرار این موضوع در روزهای پس از تولد خطرناک است.
هیپوترمی موجب افزایش سوخت و ساز در بدن نوزاد می شود و نیاز به اکسیژن را بیشتر می کند و این مساله موجب تنگی نفس در نوزاد می شود.
از طرفی عوارض این کاهش دمای بدن، خود را به صورت بی حالی، سردی پوست، اجتناب از شیر خوردن، کاهش تحرک و افزایش خطر عفونت نشان می دهد.
از طرفی بالا بودن دمای بدن نوزاد بالاتر از 39 درجه که تب تلقی می شود، از علائم عفونت است و چنانچه با بیقراری یا خوب شیر نخوردن و بی حالی نوزاد همراه باشد، از نشانه های بسیار خطرناک است.