بی اعتنایی سریع ترین راه کنترل بد اخلاقی کودکان

خشم و بداخلاقی در کودکان به خصوص کودکان ۱تا ۳سال تقریبا طبیعی است و به صورت های مختلفی نیز بروز می کند مانند جیغ زدن, کتک زدن , بند آمدن نفس و … والدین باید مهارت لازم برای کنترل خشم در کودکان را بلد باشند. یکی از این روش ها بی اعتنایی به بد اخلاقی کودکان است که تقریبا سریع ترین راه خلاصی از بد اخلاقی کودک است.

بد اخلاقی کودکان

به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، علیرضا نیکزاد با اشاره به لزوم یادگیری مهارت های فرزند پروری اظهار کرد: هدف اصلی بیشتر رفتارهای ناراحت کننده و کج خلقی ها، جلب توجه بزرگترهاست .

وی تصریح کرد: فرقی نمی کند دلیل بد اخلاقی کودکان چیست و اهمیتی ندارد که گریه و زاری کودک نتیجه مستقیم “نه گفتن” والدین به یک خواسته غیرمنطقی کودک باشد یا علت دیگری داشته باشد و در هر صورت نباید در این حالت کودک را مرکز توجه قرار داد .

نیکزاد عنوان کرد: کج خلقی به هیچ وجه رفتار و پاسخ مناسبی نیست و باید تغییر داده شود بنابراین باید نسبت به آن بی اعتنایی شود .

به گفته وی والدین نمی توانند برای کودکی که در حال داد و فریاد است دلیل و منطق بیاورند ضمن این که با بغل کردن و نوازش کردن کودک هم نمی توانند احساسش را در آن لحظه تغییر دهند و تنها عمل مناسب حفظ آرامش و موکول کردن هر رفتاری به زمان آرام شدن کودک است.

وی گفت: یک کودک دو ساله به راحتی می تواند اگر توجه نبیند، دست از کج خلقی بردارد و به کلی این رفتار را ترک کند.

نیکزاد توصیه کرد: والدین با بی اعتنایی به بد اخلاقی کودک تا جایی که به خودش آسیب نزند ، به او می آموزند که بد اخلاقی کردن هیچ فایده ای ندارد و کودک خواهد آموخت که کمتر چنین واکنش هایی را از خود نشان دهد.

جزئیات بیشتر درباره جلوگیری از کج خلقی کودکان

بهترین راه برای مقابله با کج خلقی در کودکان، متوقف کردن کودک در اولین مرحله
ممکن است. در اینجا به چند روش اشاره می شود:

مطمئن شوید که کودکتان به خاطر عدم توجه شما دچار عصبانیت نشده است.
برای یک کودک، توجه منفی مثل پاسخ والدین به یک کج خلقی، بهتر از توجه نکردن است.
این عادت را در فرزندتان ایجاد کنید که در مقابل رفتارهای مثبتش به او توجه نشان دهید.

کنترل برخی چیزهای کوچک را در اختیار کودکتان قرار دهید. این موضوع می تواند
استقلال او را تامین کند و او را از کج خلقی نجات دهد. انتخاب های کوچکی مثل
«آب سیب می خواهی یا آب پرتقال؟» یا «قبل از حمام مسواک می زنی یا پس از آن؟»
را به او پیشنهاد دهید. از سوال کردنی که منجر به پاسخ، منفی می شود اجتناب کنید،
مثل «می خواهی الان مسواک بزنی؟» در این صورت به احتمال قوی، پاسخ منفی است.

اشیای ممنوعه را دور از چشم و دسترس او قرار دهید تا باعث درگیری نشود. واضح است
که این کار همیشه ممکن نیست خصوصا در بیرون از منزل که قابل کنترل نیست.

حواس کودک خود را پرت کنید. موقعی که کودکتان عصبانی است، حواس او را با پیشنهاد
یک چیز نوین پرت کنید یا محیط او را عوض کنید. او را بیرون ببرید یا به یک اتاق دیگر منتقل کنید.

روش های جلوگیری از کج خلقی کودکان

مقابله با بد اخلاقی کودکان

وقتی کودک در حال بازی یا یادگیری است، فضا را برای موفقیت او آماده کنید. از اسباب بازی ها
و بازی های مناسب سن او استفاده کنید. همچنین قبل از شروع یک کار سخت
از کارهای ساده تر آغاز کنید.

وقتی کودکتان چیزی را می خواهد به پاسختان به دقت فکر کنید. فکر کنید که
پاسختان عصبانی کننده است یا خیر.

محدودیت های فرزندتان را بشناسید. اگر می دانید که کودکتان در حال تلاش برای
انجام کاری است، اصلا وقت خوبی برای خرید رفتن یا سعی در جلب توجه او به موضوع دیگری نیست.

اگر کودک در حال تکرار رفتاری است که احتمال صدمه به خود را دارد و شما قبلا
از او خواسته اید که این کار را نکند، با جدیت با او برخورد کنید تا بفهمد در مورد مسائل
مربوط به سلامتی او کاملا جدی و انعطاف ناپذیر هستید.

مهم ترین چیزی که باید در رویارویی با کودکی که در مرحله عصبانیت و بداخلاقی است در نظر داشته باشید، این است که آرام و خونسرد بمانید. موضوع را با عصبانیت خود بدتر و پیچیده تر نکنید. بچه ها می توانند عصبانیت والدین را حس کنند. این موضوع می تواند عصبانیت آنها را بدتر کند و منجر به رفتارهای بدتری از جانب آنها شود. در عوض سعی کنید فکر کنید و نفس عمیقی بکشید.

فرزندتان شما را الگوی خود قرار می دهد و به شما تکیه می کند. تنبیه بدنی
فایده ای ندارد. تنبیه فیزیکی به کودک یاد می دهد که استفاده از زور و تنبیه بدنی
خوب است. به جای آن، سعی کنید کنترل خود را به او یاد دهید.

دلیل عصبانیت فرزندتان را بفهمید

ابتدا قبل از هر اقدامی سعی کنید بفهمید چه اتفاقی روی داده که موجب عصبانیت فرزندتان شده است. با بدخلقی و عصبانیت، باید براساس دلیل ایجاد آن رفتار شود. سعی کنید بفهمید که بر کودکتان چه گذشته است. مثلا اگر او دچار ناامیدی بزرگی شده، سعی کنید برای او آرامش ایجاد کنید.

اما وقتی به کودکتان چیزی را که می خواسته، ندادید و او عصبانی شد، وضعیت
فرق می کند. شما باید موضوع را برایش توضیح دهید، چون او تا حدی می تواند دلایل ابتدایی را متوجه شود.

نادیده گرفتن خشم و غضب کودک نیز یک راه دیگر است، البته اگر این عصبانیت، تهدیدی برای او یا دیگران نباشد. فعالیت های خود را ادامه دهید و توجهی به کودکتان نکنید، اما او را زیرنظر داشته باشید و او را تنها رها نکنید، چون ممکن است احساس کند هنگام احساسات غیرقابل کنترلش، تنها رها می شود.

برای کودکانی که هنگام عصبانیت در خطر آسیب رساندن به خود یا دیگران هستند،
باید فضایی آرام، امن و ساکت ایجاد کرد تا آرام بگیرند. در محیط های اجتماعی
هم می توان از این راه استفاده کرد.

کودکان بزرگ تر، اگر یاد گرفته باشند که رفتارهای حاوی عصبانیت، آنها را به خواسته هایشان می رساند، بیشتر از این روش استفاده می کنند. وقتی آنها در سنین مدرسه هستند، می توان از آنها خواست تا در اتاق خود بمانند تا آرام شوند و کنترل خود را به دست گیرند.

پارس نیوز و نی نی بان