
آکاایران: از نشانه های بیش فعالی در کودکان پر حرفی , عصبی بودن و حساس بودن کودکان است
بیش فعالی یک نوع اختلال شایع در بین کودکان است که این بیماری در پسران بیشتر از دختران می باشد. بیش فعالی در کودکان با علائمی همچون پرتحرکی کمبود تمرکز کافی و … همراه است که این علائم در سالهای اولیه رشد کودک مشخص می شود و گاها قابل درمان نیز می باشد.
بیش فعالی در کودکان
آفت کش ها امروزه در کشت بیش از ۷۰ درصد از میوه و سبزیجات در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می گیرند و آمار ها نشان می دهند آووکادو و ذرت کمترین میزان آفت کش و اسفناج و توت فرنگی بیشترین میزان از این دسته مواد شیمیایی را دریافت می کنند.
آکاایران: این عامل خطرناک باعث ایجاد بیش فعالی در کودکان می شود
درمان بیش فعالی در کودکان
آفت کش ها، مواد شیمیایی هستند که برای جلوگیری از آسیب دیدن مواد غذایی بر اثر حشره ها و جوندگان مورد استفاده قرار می گیرند و با وجود هشدار ها درباره عارضه های جانبی مصرف آن ها بر سلامت انسان ها هنوز در بسیاری از کشور های دنیا به میزان فراوان از آفت کش ها استفاده می شود.
مواد شیمیایی موجود در آفت کش ها جذب بافت میوه و سبزیجات می شوند و حتی پس از شست و شوی دقیق میوه و سبزی پاک نمی شوند و همراه با سایر خوراکی ها وارد بدن انسان می شوند.
از جمله دیگر خوراکی هایی که کمترین میزان آفت کش برای کشت آن ها مورد استفاده قرار می گیرد می توان کلم، پیاز، نخود فرنگی، پاپایا، مارچوبه، انبه، بادمجان، آناناس، گل کلم و کلم بروکلی را نام برد.
استفاده از آفت کش ها سبب آسیب مغزی
همچنین میوه و سبزیجاتی که بیشترین میزان آفت کش برای کشت آن ها مورد استفاده قرار می گیرد می توان توت فرنگی، اسفناج، شلیل، سیب، انگور، هلو، گیلاس، گلابی، گوجه فرنگی، کرفس، سیب زمینی و فلفل شیرین را نام برد.
استفاده بیش از حد از آفت کش ها می تواند سبب آسیب مغزی و عصبی در خردسالان و حتی ابتلای جنین به بیماری مادرزادی شود.
گزارش EWG نشان می دهد استفاده از حشره کش های دارای ترکیب ارگانو فسفره بر افزایش میزان ابتلای خردسالان به ADHD موثر است.
پژوهشگران دانشگاه هاروارد همچنین دریافتند مردان و زنانی که از میوه و سبزیجات کشت داده شده با آفت کش به طور دائم در رژیم غذایی خود استفاده می کنند بیش از سایرین مبتلا به مشکل های ناباروری می شوند.
کارشناسان به افراد توصیه می کنند از مصرف خوراکی های پرورش داده شده با آفت کش ها خودداری کنند و در رژیم غذایی خود از میوه و سبزیجات ارگانیک استفاده کنند تا مبتلا به بیماری های مختلف نشوند.
بد نیست بدانید کودک بیش فعال چه نشانه هایی دارد
تشخیص بیش فعالی در کودکان
بیش فعالی در کودکان که به اختصار ADHD خوانده می شود نوعی اختلال شایع است
که حدود هشت تا ۱۰ درصد کودکان را مبتلا می کند.
انواع کودکان بیش فعال:
بیش فعالی دارای ویژگی های بارزی است که شامل پرتحرکی، کمبود توجه و تمرکز،
بروز اعمال ناگهانی و غیرقابل پیش بینی می شود. این اختلال سه نوع است؛
اختلال اول: در گونه اول که کودک فقط در توجه و تمرکز مشکل دارد.
اختلال دوم: در نوع دوم فقط پرتحرکی دیده می شود و بالاخره نوع ترکیبی که کودک
هم پرتحرک است و هم مشکل توجه و تمرکز دارد این اختلال در کودکان دبستانی و
در پسرها سه تا پنج برابر شایع تر از دختران است و بیشتر در پسران اول خانواده مشاهده می شود.
اختلال سوم: معمولا اختلال از سه سالگی به بعد تشخیص داده می شود. کودکان مبتلا
در دوره شیرخواری اکثرا پرتحرک هستند و دست ها و پاهای خود را زیاد حرکت می دهند؛
کم خواب، کم غذا هستند و زیاد گریه می کنند.
نشانه های کودک بیش فعال
قطع پی درپی گفت وگو و مکالمه بزرگ ترها
پاسخ دادن به سؤال، پیش از آنکه جمله ی سؤال کننده به پایان برسد.
بی صبری و بی تحملی شدید طوری که هر آنچه طلب کرد، باید در همان لحظه آن را دریافت کند.
پرحرفی
مدام در حال حرکت و جنب و جوش بودن
بی صبری و نداشتن تحمل برای ایستادن در صف و رعایت نوبت
عصبی و حساس بودن و مرتب پایین و بالا پریدن
هل دادن بقیه ی کودکان
برهم زدن بازی بقیه
انجام تکلیف های مدرسه فاقد توجه و دقت
«قاپیدن» وسایل و اسباب بازیهای کودکان دیگر
نداشتن مهارتهای لازم در برقراری ارتباط های اجتماعی با دیگران
گم کردن وسایل شخصی
از این شاخه به آن شاخه پریدن
تشخیص بیش فعالی
تشخیص بیش فعالی با یک آزمون خاص امکانپذیر نیست. مجموعه ای از این علائم باید (حداقل در مدت شش ماه) مورد بررسی قرار بگیرد. کودک این موارد را معمولا قبل از هفت سالگی نشان می دهد. همچنین کودکی که دارای این نشانه هاست با رفتارهایش اطرافیان خود را در محیط های مختلفی مانند مدرسه یا خانه دچار مشکل می کند و حتی با گروه دوستان و همسالان خود نیز به راحتی کنار نمی آید.
** در مقابل این دسته از پدر و مادرها، والدینی هستند که نمی خواهند مشکل کودک خود را بپذیرند و معمولا با بهانه آوردن از هشدارهای معلمان و سایر اطرافیان طفره می روند. این افراد از درمان این اختلال واهمه دارند و گمان می کنند داروهایی که توسط پزشک تجویز می شود برای فرزندشان عوارض دارد. این در حالی است که اگ راین کودکان در زمان مناسب درمان نشوند، نمی توانند در امور آموزشی و فعالیت های اجتماعی خود موفق عمل کحنند و ممکن است برای خودو اطرافیانشان مشکل آفرین باشند.
افکار نیوز و عصر ایران
منبع : niksalehi.com