کودک دیرآموز | راه حل های مناسب برای رفع مشکل کودکان دیرآموز

حتما شما هم در دوران تحصیل یا در اطراف خودتان دیدید دانش آموزانی که در مدرسه در یادگیری دروس دچار مشکل هستند . اغلب به این بچه ها تنبل یا لفظ خنگ داده می شود اما واژه صحیحی که باید برای این بچه ها استفاده کرد کودک دیرآموز است. در ادامه در آکاایران می خواهیم درباره مشکلات این دانش آموزان با شما صحبت کنیم.

مشکلات کودک دیرآموز

طاهره قربان حسینی با ارائه گزارش وجود ۶ تا ۱۶ درصدی این دسته از دانش آموزان در مدارس که به عنوان دانش آموزان دیرآموز شناخته می شوند و
البته روزبه روز در حال افزایش هستند، افزود: این مشکل علاوه بر خود دانش آموزان، معلمان مدرسه و حتی خانواده ها را نیز
درگیر کرده و در واقع همان معضلی است که در گذشته برچسب شاگرد تنبل را به دانش آموز می زد، در صورتی
که دانش آموز از بهره هوش عادی یا حتی بالایی برخوردار بود.

قربان حسینی اضافه کرد: شناسایی به موقع این موارد می تواند از آسیب های جبران ناپذیری مانند افت تحصیلی، کاهش اعتماد به نفس، ترک
تحصیل، دل مردگی، سرخوردگی، عصبی شدن والدین، قطع امید از پیشرفت فرزند و…
جلوگیری کند تا توهین و تحقیر دانش آموز توسط والدین و هم کلاسی ها و در آخر بی علاقه شدن به درس، دور شدن
از محیط آموزشی و پیوستن به گروه های ضداجتماعی و افزایش آمار جرم و جنایت کودکان را به همراه نداشته باشد.

وی با اشاره به صرف هزینه و بودجه های کلان توسط خانواده و آموزش و پرورش در این بخش، ادامه
داد: بسیاری از مشکلات یادگیری قبل از ورود به دبستان قابل پیشگیری بوده و در کوتاه مدت می توان آن ها را شناسایی
و درمان کرد.

اختلالات کودک دیرآموز

مسئول مرکز توانبخشی امام سجاد(ع) شهرستان ساوه اظهار کرد: مربیان مهدکودک ها و کلاس های آمادگی در صورت گذراندن دوره ها و
تعلیمات لازم زیرنظر افراد مجرب، توانایی گره گشایی این معضل را در سطح ملی دارند.
وی تأکید کرد: اگر این مربیان از اطلاعات کافی و مهارت های لازم برخوردار نباشند، ممکن است بسیاری از این اختلالات
را در کودک تثبیت کنند.

مسئول مرکز توانبخشی امام سجاد(ع) ساوه با اشاره به نقش رسانه های گروهی و آموزش وپرورش در تنویر افکار عمومی در این
راستا، اظهار کرد: بسیاری از خانواده های مرفه و قشر متوسط با صرف هزینه های زیاد جهت بکارگیری معلمان خصوصی برای فرزندانشان
قصد پیشرفت آنها را که در اغلب موارد هوش و استعداد عادی یا حتی فوق العاده ای داشته و فاقد نیاز به
تدریس خصوصی نیز قابلیت پیشرفت تحصیلی را دارا هستند، دارند.وی عمده دلیل عدم پیشرفت اینگونه دانش آموزان را تمرکز پایین، حافظه
دیداری، حافظه شنیداری، حساسیت شنیداری، ادراک، عدم برتری جانبی و …عنوان کرد.

قربان حسینی با اشاره به ارزیابی میزان آمادگی تحصیلی کودکان قبل از ورود به مدرسه توسط آموزش و پرورش در سال های
اخیر، اظهار کرد: در این آزمون ها متأسفانه اختلالات یادگیری سنجیده نمی شود.وی مشکلات یادگیری را به سه دسته مشکلات دیکته نویسی و
نارسانویسی، خواندن و ریاضی و حل مسائل آن تقسیم بندی کرد و به والدین اینگونه دانش آموزان توصیه کرد: به جای سرزنش،
تنبیه و تحقیر و همچنین استفاده از روش های سنتی مانند تکرار در نوشتن، آنها را به مراکز تخصصی ارجاع دهند.

بد نیست ویژگیهای کودکان دیرآموز را بدانید

این کودکان تمرکز و دقت کافی و رغبت به کارهای فکری و ابتکاری ندارند، قادر به طرح
نقشه و برنامه ریزی برای خود و دیگران نیستند ولی ممکن است با تمرین و ممارست
در کارهای عملی و حرفه ای موفق شوند.

برخورد با کودک دیرآموز

بیشتر این افراد در خانواده و جامعه به طور تقریباً عادی زندگی می کنند و جز
در مواردی که انتقاد، استدلال و بیان لازم است تفاوت محسوسی با دیگران نشان نمی دهند.

این افراد اگر دچار آشفتگیهای عاطفی نشوند، مطیع، فرمانبر، آرام و سازگار و در کنار
همسری عاقل و مطیع و یا همکاری دلسوز و شکیبا می توانند خود و اطرافیان را از آرامش بهره مند سازند.

اشتغالات فنی و حرفه ای و ورزشی در رشد و پرورش شخصیت این افراد مۆثر است
و علاقه زیادی به آن نشان می دهند.

مشخصات اصلی کودکان دیرآموز

برخی از مشخصات اصلی و بارز این دانش آموزان عبارتنداز:

* در درک مفاهیم و یادگیری مطالب، کندتر از متوسط کلاس هستند.

*در تشخیص روابط پیچیده ضعیف هستند.

* از درک مفاهیم انتزاعی یا مجرد عاجز هستند.

* برای یادگیری مطالب درسی، به تمرینهای بیشتری نیاز دارند.

*دامنه معلومات عمومی آنان نسبت به همسالان خود محدودتر است.

* خزانه لغات محدودتری نسبت به همسالان خود دارند و از دستور زبان ساده ای
که ویژه دانش آموزان کوچکتر است، استفاده می کنند.

* در خواندن و فهمیدن کتابهای درسی دچار اشکال هستند.

*در انجام تکالیف درسی معمولا۲ تا ۳ سال از همسالان خود عقب هستند.

* معمولاً برخی معلمان فاقد توجه به محدودیت تواناییهای ذهنی این گروه از دانش آموزان آنان را سرزنش و با دیگران مقایسه می کنند و چنین برخوردهایی موجبات شکست و دل زدگی بیشتر آنان را نسبت به تحصیل فراهم می سازد، اصولاً یأس و ناامیدی ناشی از شکست در مدرسه، اعتماد و اطمینان به خود را کاهش می دهد و چنین القا می کند که من به درد هیچ کاری نمی خورم.

درحالی که معلم آگاه و دانا باید در برخورد با چنین دانش آموزانی محدودیت های ذهنی آنان را در نظر بگیرد و اگر واقعاً تشخیص می دهد که این گروه توانایی درک مفاهیم پیچیده درسی را ندارند آنان را به بهره مندی از آموزش حرفه ای یا کشاورزی تشویق کند، تا بتوانند متناسب با توانایی ها و نیازهای خود، شغل آینده خویش را پایه ریزی کنند.

ایسنا و تبیان