زنان باردار کولین بخورند

کولین از جمله مواد مغذی موجود در گروه ویتامینی B به شمار می‌رود که در رشد و بهبود سلول‌ها، همچنین روند تقسیم آن‌ها نقش بسیار دارد. این ماده مغذی افزون بر بهبود متابولیسم و سوخت‌وساز به ویژه در نواحی چربی گرفته اطراف کبد مردان و زنان، سبب رشد و تکامل سلول‌ها، عروق و دستگاه عصبی جنین نیز می‌شود.

در برخی تحقیقات مرتبط، افزایش سطح اسید آمینه‌ای به نام هموسیستئین که به سبب کمبود کولین در خون مادر رخ می‌دهد نیز حاکی از تشدید التهابات عروقی در فرزند و همچنین افزایش احتمال بیماری‌هایی چون اسکیزوفرنی، آلزایمر و ضایعات مغزی در کودکان بوده است.

اثرات غنی بودن این ماده در رژیم غذایی مادران باردار، بر ژن‌های کنترل‌ کننده کورتیزول که غلظت آن هورمون استرس را ترشح می‌کند شگفت‌آور بیان شده؛ به طوری که در آزمایش بر زنان پای گذاشته به سه ماهه سوم بارداری، افزایش مصرف کولین با کاهش کورتیزول و در پی آن، تغییر علائم اپی‌ژنتیک و روند مناسب شکل‌گیری رفتار نورون‌ها در نوزادان همراه بوده است.

این مطالعات نشان داده است که فقر کولین در رژیم غذایی مادر تا چهار برابر، ضایعات لوله عصبی و آسیب به کانال مغزی نخاعی را بالا می‌برد.

در واقع، اهمیت وجود کولین در زنان به حدی است که تاکید شده حتی دختران هم بهتر است در سنین رشد و بلوغ مصرف آن را جدی بدانند تا در سنین بزرگسالی از خطر ابتلا به سرطان پستان در امان بمانند.

نه فقط دختران، بزرگسالان اعم از زن و مرد هم که سطح کولین در آن‌ها کمتر از حد لازم بوده بیانگر افزایش ابتلا به بیماری‌های مزمن مثل آرتریت، نارسایی‌های کبدی و عضلانی، از بین ‌رفتگی‌های سلولی و ناتوانی در ایمنی و همچنین پیری زودرس بوده است.

نتایج به دست آمده از یافته‌های جدید تاکید دارد که عوارض کمبود کولین در مدت بارداری و حتی دوران شیردهی، نه‌تنها به نقص در یادگیری و کاهش ظرفیت حافظه کودک منجر می‌شود، بلکه بیشتر نوزادان متولد شده طی شرایط کمبود کولین، در مـــراحل آتی رشد خود به دیابت نوع 2، فشار خون بالا، اضطراب و استرس نیز مبتلا شده‌اند.

به رغم همه این‌ها، لازم است به این نکته توجه کافی شود که نتایج به دست آمده از تحقیقات فوق هنوز تا تائید اثرات درازمدت ناشی از مصرف کولین راه درازی دارد و نباید به سبب مزایای گفته شده در این مورد به افراط روی آورد.

کولین را از منابع غذایی گوناگونی چون کلم بروکلی، اسفناج، شیر، تخم‌مرغ، جگر گوساله، جوانه گندم، قلوه، موز، ماهی‌های سالمون و سفید، سبوس گندم، عدس و سویا می‌توان به بدن رساند.

نیاز روزانه این ماده در زنان باردار 450 میلی‌گرم و در زنان غیر باردار، اعم از جوانان بیست ساله تا کهنسالان، بین 420 تا 425 میلی‌گرم است.

منبع: جام جم