تولید آدم یا آدم سازی؟

برخى از مردم ، به خصوص خانواده هاى متجدد ، تصور مى کنند که تنها باید در راه پرورش قواى فکرى اطفال خود ، کوشش کنند و با سپردن آن ها بـه کـودکـسـتان ها ـ که در بعضی مواقع براى اطفال حکم یک زندان و تبعیدگاه را نسبت به محیط خـانـواده دارد ـ آنـهـا را مـثـل ماشین ها و مغزهاى الکترونیکى ، منظم و آداب دان ، بارآورند ، حتى خـانـواده هـاى اشـرافى ، اطفال خود را به یکى دو زبان بیگانه آشنامى سازند و احیانا این منظور را به وسیله فرستادن فرزندان خود به اروپا و آمریکا عملى مى کنند و گمان مى برند این کار خدمتى بـه اطـفال است و درظاهر آنها را باهوش جلوه مى دهد و از اطفال هم سن و سال خود که در خانه بـه سر برده اند ، موفق تر به نظر مى رسند ، اما بدون تردید لبخندها و محبت هاى  متصدیان کودکستان به تنهایی ، نمى تواند عواطف آنها را اشباع سازد.

چرا شخصا این وظیفه مقدس رابه عهده نمى گیریم و اعتراف نمى کنیم که مـدرسـه نـتـوانـسـته است کارخانه آدم سازى باشد؟!مدارس ما، بلکه همه مدارس جهان ، ماشین دیپلم سازى ،مهندس سازى ، پزشک سازى ، تکنیسین سازى و... است .

از نظر روان شناسى ، کودکانى که همواره از پرتو محبت خانواده برخوردارند ، سالم تر و باهوش تر از کـودکان پرورشگاهى و کودکستانى هستند ، یکى از عوامل مهم عقب افتادگى کودکان ، دورى از مـحـیـط خـانـواده اسـت ، زیـرا ثابت شده است که محیط خانواده در رشد عقل و عواطف کودکان تاثیردارد.

آیـیـن مقدس اسلام ، پدران و مادران را موظف مى سازد که با اطفال خود در کمال مهر و محبت رفتار کنند.

پـیـامـبـر عـالى قدر اسلام فرمود:

احبوا الصبیهان وارحموهم و انکم ترزقونهم

 کودکان را دوست بدارید و به آنها رحم کنید و هرگاه به آنها وعده دادید،به وعده خود وفاکنید، زیرا آنها شما را روزى رسان خود مى دانند

سـعـادت زن و شـوهر و اطفال ، هنگامى تامین مى شود که خانه ، کانون عواطف و مهر و محبت و انس و الفت باشد.

ایـن مـسـالـه از نـظـر قرآن کریم به قدرى اهمیت دارد که یکى از دلایل خداشناسى شمرده شده است   درسـت است که وظیفه اجتماعى و دینى زوجین است که به یکدیگر وفادار باشند ، اما این وفادارى اگـر بـرپـایـه عـشـق و محبت قرار نداشته باشد ، چه ارزشى دارد؟!

زن و شوهر، علاوه بروفادارى بـه یـکـدیـگـر ، باید به خواسته ها و نیازهاى یکدیگر پى برند و توجه داشته باشند که خوشبختى آنها درخوشبختى فرزندان تاثیر دارد.

تـمام غرور وافتخار یک زن ، مادر شدن اوست و وقتى احساس کند که شوهرش به کودکى که او به زودى بـه دنیا خواهدآورد ، بى اعتناست ، این احساس غرور و افتخار ، جایش را به احساس حقارت و بیهودگى مى دهد ، از مادر بودن بیزارمى شود و آبستنى برایش معناى یک احتضارپیدامى کند.

پیامبر عالى قدر اسلام فرمود:

احسن الناس ایمانا احسنهم اخلاقا والطفهم باهله وانا الطفکم باهلى

 برترین مردم از حیث ایمان ، کسى است که اخلاقش نیکوتر و با خانواده خود مهربان تر باشد و من از همه شما با خانواده ام مهربان تر هستم

پس بهتر است آقایان در تمام مراحل کنار و یاور همسرشان باشند و به او کمک کنند تا فضایی سرشار از عاطفه و مهربانی برای فرزندشان فراهم کنند که در این صورت در تربیت او موفق تر خواهند بود.