
در کتاب های لغت در مقابل کلمه انضباط ، معانی بسیاری چون: نظم داشتن ، آراستگی ، نظم و ترتیب، پیروی کامل و سامان پذیری نوشته شده است. با خودم فکر کردم شاید در مسائل تربیتی زیباترین و کارآمدترین واژه برای این کلمه ی تکراری که مقالات بسیاری در موردش نوشته شده و نوشته خواهد شد ، لغت « سامان پذیری » است. زیرا بیش از آنکه بخواهیم رفتار کودکی را به کلی تغییر دهیم و از او فرد دیگری بسازیم ، هدف این است که اصلاح رفتار کرده و رفتار او را سامان دهیم.
علی رغم تنوع و گوناگونی برخورد والدین سه راه برای تشویق کودک به ادامه همکاری وجود دارد:
1- کودک را تنبیه می کنیم.
2- کودک را می ستائیم.
3- تشریح می کنیم که چه می کرد بهتر بود؟
تنبیه چه به صورت جسمانی و یا خشونت کلامی و بدزبانی از جمله روندهائی است که والدین بر می گزینند. فریاد زدن، کودک را جلوی دیگران سرزنش کردن، محروم کردن از فعالیت مورد علاقه و ... این مجموعه راهکارها نمی تواند تضمینی برای کنترل و اصلاح رفتار باشد و چه بسیار والدین، بعداً از کارخود ناراحت می شوند و به دلجوئی می پردازند.
علاوه براین کودکان نیز یاد می گیرند که از همین روش در برخورد با دیگران استفاده کنند.
ستودن و یا تشویق کردن که معمولاً با کلمات محبت آمیز ، جایزه و وعده و وعید همراه است. شاید در کوتاه مدت ثمربخش باشد ، اما دراثر تکرار ، واژه ها معنای واقعی خود را از دست می دهند و گرفتن پاداش هدف نهایی می شود ، که آن هم به مرور بیرنگ می گردد. در هر حال در هر دو روش ، افراط ، فاصله افتادن بین انجام کار و عکس العمل شما ، نبودن قانون یکسان و عوامل بسیار دیگر نیاز به گزینه دیگری را مطرح می کند و آن اینکه کودک بداند چرا کارش نادرست بود و چه باید می کرد.
دکتر لارنس استینبرگ(1) روان شناس کودک می گوید: نتیجه مطالعات و تحقیقات 25ساله اش نشان داده که بهترین راهکار برای نیل به سامان دهی رفتار کودک می تواند در 5 گام صورت گیرد: (2)
گام اول: تشخیص فرزند شما کج رفتاری بارزی را انجام می دهد. (تشخیص رفتار کودک)
گام دوم: توصیف شرح و توضیح علت برخوردی که دارید. (شرح علت رفتار شما)
گام سوم: جایگزینی پیشنهاد شق دیگر از رفتاری که مورد قبول است. (پیشنهاد شما)
گام چهارم: نوع مجازات راهی که شما برای کنترل رفتار بر می گزینید. (نوع برخورد شما)
گام پنجم: انتظارات شما انتظارات شما برای تکرار در دفعات بعد (انتظار شما برای بعد)
دکتر استینبرگ معتقد است «ما نیاز داریم که با آرامش و سرعت از این سطوح عبور کنیم و به کودک فرصت جر و بحث ندهیم، و ازهمه مهمتر اینکه برای سامان پذیری رفتار کودکان باید از هم امروز و حالا شروع کرد و کمتر آنرا به فردا موکول نمود.»
با طرح چند نمونه می توانیم این گام ها را مرور کنیم:
تشخیص می دهیم ، جایگزین می کنیم ، مجازات می کنیم و بالاخره انتظار داریم.
طرح مسأله : به کودک 4 ساله تان بارها و بارها گفته اید نباید با نق زدن و گریه و زاری چیزی را درخواست کند. حال او قبل از نهار با نق زدن و گریه از شما شکلات می خواهد. | طرح مسأله : پسر 6 ساله شما روی مبل نشسته و با ماژیک نقاشی می کند. او رویه مبل را رنگی کرده، در صورتیکه قبلاً به او گفته بودید روی مبل نقاشی نکند. | طرح مسأله : کودک 9 ساله شما با کفش گلی وارد منزل شده و کف راهرو را گلی کرده است. در صورتیکه قبل از ورود به منزل از او پرسیده بودید «ته کفشت گلی نیست؟» | |
گاماول: شناخت | وقتی چیزی را می خواهی لطفاً نق نزن و گریه هم نکن. | بهت گفتم برای نقاشی روی مبل ننشین. مبل رنگی میشه. | بارها بهت گفتم قبل از ورود، به منزل ته کفشت را تمیز کن چون راهرو گلی میشه. |
گامدوم: توصیف | رفتار شما اخلاق منو خراب می کنه. (منو عصبانی می کنه) | رنگ ماژیک، قابل شستن نیست و پاک نمیشه | همین الان تمام راهرو را تمیز کرده بودم. حالا دوباره باید تمیز کنم. |
گام سوم: جایگزینی | وقتی گرسنه ای و نزدیک نهار خوردن است می تونی یک هویج بخوری و یا یک خیار | اگر دوست داری نقاشی کنی، لطفاً این کار را روی میز آشپزخانه انجام بده. | پادری پشت در بود. اگر هم نمی توانستی ته کفش را تمیز کنی کفشترو در می آوردی. |
گام چهارم: تعیین نوع مجازات | تصمیم دارم 4 دقیقه بهت مهلت بدهم که بنشینی و آرام بشی، هروقت مهلت تو تمام شد دیگه گریه هم باید تمام شود. (1) | ماژیک ها را به من بده امروز و فردا اجازه نقاشی نداری. | حالا یک پارچه بردار و علاوه بر ته کفشت، زمین راهرو را هم تمیز کن. |
گام پنجم: انتظارات شما | مطمئن هستم دفعه دیگه بگم قبل از نهار نباید شکلات بخوری دیگه گریه و زاری نمی کنی. | این دفعه فراموش کرده بودی اما مهم این است که دیگه فراموش نکنی مبل جای نقاشی نیست. | معمولاً در مورد سایر رفتارهات همیشه خوب هستی. سعی کن این مورد را در آینده فراموش نکنی. |
حتماً به یاد دارید که نام کودک امروز است و فردا خیلی دیر...
زمانی برای کودک منظور می شود که اجازه کاری را ندارد و باید ساکت بنشیند و به کارش Time out فکر کند معمولاً بر اساس هر سال 1 دقیقه است .
پی نوشت :
1- Dr. Larence Stienberg
2- Ten Basic Principles of Good Parenting , May 2006. by simon & schuste
تبیان - خانواده و زندگی
فرشته مجیب (عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی)
مقالات مرتبط :
از خانه خود به جهان هدیه دهید
انضباط بدون اشک
پرورش مسئولیت پذیرى در کودکان
برای کودکتان وقت بگذارید
منبع : tebyan.net