فطرتی که خدایی است

برای مطالعه ی قسمت قبل اینا کلیک کنید.

حقوق فرزندان

یکی از حقوق فرزندان تعلیم و تربیت است. هر کودکی که متولد می شود همچون آینه ای زلال و شفاف است. پدر و مادر می توانند با تربیت صحیح، فرزندان را به سعادت برسانند و مواظب این باشند که فرزندان باعناصر غلط آشنا نشوند.

خداوند در سوره روم آیه 30 می فرمایند :

«... فطرت الله التی فطرالناس علیها...»

... خداوند مردم را بر اساس فطرت خدایی آفریده است ...

بنابر فطرت توحیدی، سعادت و هدایت در وجود طفل به ودیعه نهاده شده است و والدین گرامی نباید اجازه دهند که این فطرت از مسیر اصلی خویش که همان سعادت و هدایت است خارج شود. حق فرزند بر پدر این است که نام نیک برایش انتخاب کند، اورا خوب تربیت کند و به او قرآن یاد دهد.

نقش پدر در رابطه با فرزند

پدر در رابطه با فرزند دارای نقشهای فراوانی می باشد که ما این نقشها را بطور اجمال در اینجا ذکر می کنیم اما بعداً این نقشها در فصلی قرار می گیرند و نقش پدر به قبل از تولد کودک و حتی قبل از انتخاب همسر برمی گردد. آن نقشها عبارتند از :

 1- نقش مذهبی

 2- نقش فرهنگی

 3- نقش اجتماعی و اخلاقی

4- نقش سیاسی

 5- نقش اقتصادی.

نقش مذهبی پدر

از ضروری ترین نیازهای هر فرد، نیاز به مذهب است. پرورش مذهبی از حقوق کودکان و از وظایف و مسئولیتهای پدر می باشد. پرورش مذهبی عاملی برای سعادت افراد و بازدارنده او از عوامل جنائی است. پدر باید شوق به کمال را در نهاد فرزند قرار داده و موجبات تثبیت آن را فراهم کند. پدر از راه عرضه عقاید و افکار می تواند فرزند خود را با آداب دینی آگاه نماید و با عملکرد خود، فرزند را متدین بارآورد. پدر در رابطه با نقش مذهبی، وظایفی داردکه عبارتند از:

1 – ارتباط و معرفی خدا   

2 – واداشتن فرزند به عمل

پدر در این زمینه مسئولیت سنگینی را به عهده دارد. غفلت و سهل انگاری او در مورد رفتار کودک در آینده مشکل ساز خواهد بود.

اگر پدری پای بند به اصول مذهبی باشد فرزندش نیز مقید به اصول مذهبی می شود و اگر پدری لاابالی باشد و بخواهد که فرزندش پای بند به اصول باشد، این امکان پذیر نیست زیرا فرزند از پدر ومادر الگو برداری می کند. وقتی الگوهایش نامناسب باشند مسلماً راهش صراط مستقیم نخواهد بود.

البته در همه موارد اینچنین نیست. اگر فرزند این اراده را داشته باشدکه در صراط مستقیم قدم بردارد می توان با توکل به خدا و استقامت و اراده محکم و پابرجا در این راه قدم بگذارد.

 نقش فرهنگی پدر

پدر مسئول دادن آگاهی لازم و پرورش فرهنگی فرزندان است. در این جا این سؤال مطرح می شو دکه پدر تا چه میزان به کودک چیز می آموزد؟

پدر معلم و راهنمای فرزنداست. وقتی کودک در خانه باشد، همه اطلاعات مورد نیا ز را به کودک می دهد. وقتی هم به مدرسه می رود، به ترمیم نقص ها و جبران کمبودها در این رابطه می پردازد.

وظایف عمده و اساسی پدر در نقش فرهنگی عبارتند از:

1- معرفی دنیا

2- معرفی و توضیح فلسفه زندگی

3- آداب و رسوم

4- در جنبه ادبیات و هنر

5- در جنبه ارزشها و...

در معرفی دنیا:

دنیای اطراف کودک سرشار از شگفتی هاست و کودک مشتاق این است که از همه چیز سر در آورد. پدر این مسئولیت را دارد که قدم به قدم با کودکان همراه گردد، با آنها مکالمه و صحبت کند و پدیده های جهان را به کودک بشناساند و راه بهتر استفاده کردن از پدیده ها را به کودک یاد دهد.

معرفی و توضیح فلسفه زندگی:

اگر پدر همه فکر و ذکر خود را صرف رفع نیازهای جسمی کودک کند، وظیفه خود را ادا نکرده است.از وظایف عمده و اساسی پدر این است که به فرزند خود کمک کند تا هدف زندگیش را بشناسد و برای اعمال و رفتارش دلایلی بیابد تا بداندکه چرا زنده است؟ چرا می میرد؟ مشکلات چیست و چگونه می توان آنها را حل کرد.

در جنبه آداب و رسوم:

آداب و رسوم سازنده انسان و فکر و اندیشه فرد می باشد. پدر وظیفه دارد که طفل را در معرض آداب و رسوم سازنده قرار دهد. آداب و رسوم باید برای کودک درس باشد تا او براساس آداب و رسوم جهت روشنی را در زندگی پیدا کند و به آنها عمل نماید.

در جنبه ادبیات و هنر:

پدر در جنبه ادبیات وظیفه دارد که شعر، نظم، کنایات و... را برای کودک به گونه ای انتخاب کند که بر اساس مصالح و مبانی فطرت او در طریق خیر و سعادت کودک باشد. در جنبه هنر پدر وظیفه دارد که هنر متعهد را به کودک آموزش دهد و ذوق هنری را در او زنده سازد.

 در جنبه ارزشها :

در هر جامعه ای یکسری ارزشهای سازنده و یکسری ارزشهای مخرب وجود دارد. پدر وظیفه دارد که ارزشهای سازنده  را در ذهن کودک تثبیت کند. پدر می تواند زندگی خوبی را بر اساس قبول و پیروی از ارزشهای راستین در کودک  ایجاد کند.

در مقاله ی بعد به بررسی " نقش اجتماعی و اخلاقی پدر" ، "  نقش اقتصادی پدر" و " نقش سیاسی پدر" خواهیم پرداخت .