آکاایران: کودک تان را به شیوه صحیح تحسین کنید
فرزندتان را با تماس بدنی تشویق کنید
اختصاصیآکا ایران:
باید رفتار و عملکرد فرزندتان را تحسین کنید
فرزندان کوچک و نوجوان خود را به خاطر چیزی که هستند، نه آن چیزی که می تواند باشد، مورد تحسین و تشویق قرار دهید. در صورت موفقیت یا عدم موفقیت، باز هم آن ها را به خاطر سعی و تلاش شان تحسین کنید. اگر والدین تنها وقتی که فرزندان شان استعداد و شایستگی از خود بروز می دهند، او را تشویق و تایید کنند، کودک کمال گرایی تربیت می شود که تحمل شکست را ندارد و این تربیت روی آینده زندگی اش تاثیر منفی خواهد داشت.
او را بدون معطلی تحسین و تمجید کنید
خیلی زود تعریف و تحسین کودک را بدون اتلاف وقت به زبان بیاورید و این تعریف را در جایی بگویید که کودک تان بشنود. باید طوری باشد که او دقیقا طرز گفتار شما را ببیند، نه این که از او دور باشید و پیش فرد دیگری از او تعریف کنید.
تحسین و تمجید شما باید صادقانه باشد
کودکان هم مانند بزرگسالان تعریف و تمجید دروغین و غیرصادقانه را اهانت به خود می دانند. این تحسین دروغین باعث می شود خودآگاهی کودک از بین برود و دیگر اعتمادی به اطرافیان و پدر و مادر خود نداشته باشد و این مساله ترس از شکست را در او بالا می برد.
کودک را در آغوش بگیرید
ارتباط بدنی و حالت چهره به خوبی می تواند تحسین شما را نشان دهد. بهترین کار بغل کردن، لبخند زدن و بوسیدن کودک است. این کارها نشان دهنده حس قدردانی و محبت است و کمتر جنبه قضاوت دارد.
یک عملکرد مشخص را مورد تشویق قرار دهید
باید با جزئیات مشخص کنید که کدام کار و عملکرد کودک برای شما ارزشمند و خوشحال کننده است، به طوری که کودک متوجه شود چه کاری را درست انجام نداده و کدام کارش بدون نقص بوده و اگر بخواهد چیزی را اصلاح کند چه کاری باید انجام دهد.
فرزندتان را بدون گوشه و کنایه تحسین کنید
اگر می خواهید نتیجه مطلوبی بگیرید، باید تعریف و تحسین تان صادقانه و صریح باشد، بدون این که درباره شکست های گذشته او حرف بزنید و او را با گوشه و کنایه تحسین کنید. عباراتی چون "خوب کار کردی، تعجب می کنم که تنبلی نکردی" یا "تکلیف امروزت خوب است. پس چرا پیش از این کارهای خوب انجام نمی دادی؟" یا "چه عجب خراب کاری نکردی" هر تاثیر مثبتی را که تعریف و تحسین ممکن است داشته باشد، بی اثر و خنثی خواهد کرد.
کودک باید خود را عامل موفقیت بداند
هیچ وقت به کودک تان نگویید: "خیلی خوب است، تو موفق شدی م من که گفتم دیگر از روش های من در انجام کارهایت استفاده کن" ، "اگر من مجبورت نکرده بودم که به کلاس شنا بروی، نمی توانستی در مسابقات قبول شوی" ، "تو درس هایت را خوب می خوانی، اما من همیشه تو را همراهی می کنم". این جملات باعث می شود کودک خودش را عامل موفقیت نداند. باید اجازه دهید کودک موفقیت و کامیابی خود را باور کند.
منبع : 