زمان از پوشک گرفتن بچه یکی از دغدغه‌های مادران امروزی می‌باشد. به گفته بسیاری از متخصصین در این زمینه، بهترین زمان برای از پوشک گرفتن کودک و آموزش دستشویی رفتن به وی از سن 18 تا 24 ماهگی می‌باشد. لازم به ذکر است که بدانید کودکان دختر سریع‌تر از کودکان پسر تمایل به جدا کردن پوشک از خود نشان می‌دهند. در این فرایند کثیف کردن شلوار کودک امری کاملاً طبیعی و نرمال است. پس صبر و شکیبایی پیشه کنید و تحمل خود را در این زمینه بالا ببرید چرا که اگر به درستی با کودک خود در این دوران رفتار نکنید مطمئناً کار شما سخت‌تر میشود و روی شخصیت کودک تأثیر منفی و بدی می‌گذارد.
وقتی کودکتان بزرگ میشود دلتان برای خیلی چیز‌ها تنگ خواهد شد، اما به احتمال خیلی زیاد، عوض کردن پوشک یکی از این دلتنگی‌ها نیست. با این حال، یادتان باشد که عجله کردن هم سودی ندارد. آموزش استفاده از توالت به کودکان نیازمند وقت و صبوری از جانب شما و همکاری و انگیزه از طرف اوست. بنابراین، وقتی می‌دانید مقاومت طبیعی کودک شما برای گرفتنش از پوشک زیاد است، از آموزش دستشویی رفتن به او بپرهیزید و تا زمانی که او نسبت به این اتفاق جدید و مهم پذیرا و مشتاق به نظر برسد صبر کنید. به‌طور کلی انجام گام های زیر شما را میتواند در آموزش دستشویی رفتن به کودکان و گرفتن پوشک از آنها کمک کند. ب
گام اول: مطمئن شوید فرزندتان آمادگی لازم برای گرفتن از پوشک را به‌دست آورده است
- کودک از رفتار شما در دستشویی تقلید می‌کند؛
- کودک میتواند احساسات خود مانند گرسنگی را به صورت کلامی به شما بفهماند؛
- کودک درخواست‌های ساده‌ای مانند «برو توپ رو بیار» را می‌فهمد و به آنها عمل می‌کند؛
- هنگام خیس یا کثیف بودن پوشک، آن را می‌کشد یا به شما خبر می‌دهد؛
- شما را هنگام رفتن به دستشویی دنبال می‌کند؛
- میتواند لباس‌ها و به خصوص شلوارش را در بیاورد؛
- میتواند بر لگن، سنگ دستشویی یا توالت فرنگی بنشیند؛
- پوشک کودک به مدت دست کم سه ساعت در شبانه روز خشک می‌ماند؛
- شروع به وارسی و کنجکاوی درباره اندام‌های بدن خود کرده است.
همچنین، بروز نشانه‌های خارجی زیر نشان از وجود فشار درونی در کودک دارد:
- کودک به درون پوشکش زل می‌زند؛
- در حالت دستشویی کردن چمباتمه می‌زند؛
- به پوشکش چنگ می‌زند؛
- پاهایش را روی هم قرار می‌دهد یا آنها را از هم باز می‌کند؛
- هنگام کثیف بودن پوشکش، به نشانه نارضایتی از خودش صدایی در می‌آورد یا قیافه‌اش را در هم می‌کشد؛
- هنگام دستشویی کردن، در گوشه‌ای مانند پشت مبل پنهان میشود.
هنگام نزدیک بودن ادرار یا مدفوع، نشانه‌هایی مانند پنهان شدن در مکانی دنج و ساکت، توقف بازی، ساکت شدن یا چمباتمه زدن از خود نشان می‌دهد. هنگام دفع به پوشک چنگ می‌زند، صدایی ناشی از ناخشنودی از خود در می‌آورد یا پاهایش را باز می‌کند. بعد از دفع، با کنجکاوانه نگاه کردن به برآمدگی پوشک، واکنش نشان دادن به حس متفاوت پوشک کثیف، از سر گرفتن بازی یا ایجاد سر و صدا اتمام کار را نشان می‌دهد. براساس چنین نشانه‌هایی، فرزندتان آنقدر رشد کرده است که بداند در بدنش چه اتفاقاتی می‌افتد.
چه زمان‌هایی برای گرفتن از پوشک مناسب نیست؟
گاهی با وجود اینکه فرزندتان نشانه‌های گفته شده را دارد، اما کودک در مرحله‌ای از رشد است که شروع آموزش دستشویی رفتن به او و از پوشک گرفتنش فکر خوبی نیست. توجه داشته باشید، اگر کودک به طور کلی در حالتی قرار دارد که مقابل همه مداخلات شما مقاومت می‌کند و اغلب ارتباطات کلامی‌اش به کلمه «نه» محدود میشود، شاید بهتر باشد تکنیک‌های از پوشک گرفتن کودک را چند هفته به تعویق بیندازید و تا رسیدن فرزندتان به آمادگی و پذیرش لازم صبر کنید.
آیا خودتان برای از پوشک گرفتن کودک آماده هستید؟
برای گرفتن از پوشک زمانی را انتخاب کنید که خودتان گرفتار دغدغه‌ها و مسائل اساسی دیگری مانند نیاز شدید فرزند دیگرتان، فشار کاری، جابجایی منزل، نزدیکی زمان زایمان (حضور نوزاد در خانه موجب کند شدن آموزش دستشویی رفتن به کودک خواهد شد) و موارد دیگر نباشید. همچنین، فصل‌های گرم سال زمان‌های مناسب‌تری برای از پوشک گرفتن کودک هستند، چرا که در این ماه‌ها، دیگر مجبور به شستن لباس‌های سنگین زمستانی نخواهید بود.
گام دوم: خود را مجهز کنید
شاید باور این موضوع برای شما دشوار باشد، اما واقعیت این است که ابزارهایی که در وهله نخست برای آموزش دستشویی رفتن به کودک نیاز دارید شامل موارد زیر هستند:
- حس شوخ طبعی،
- صبر بی‌پایان،
- خلاقیت بسیار.
و با درجه اهمیت کمتر:
- صندلی توالت کودک،
- شورت یا شلوار آموزشی.
فرآیند دفع ادرار و مدفوع را به کودک نشان دهید و از آن صحبت کنید
در این مرحله، بر یکی از علائق اصلی رشد کودک سرمایه گذاری کنید و از آن بهره بگیرید: تمایل به تقلید. می‌توانید درباره دستشویی رفتن و فرآیند آن صحبت کنید و با گفتگو و قصه، زمینه را برای تقلید کودک فراهم کنید.
از عروسک‌های محبوب کودک بهره بگیرید
بعضی از والدین، برای مدل سازی مراحل آموزش دستشویی رفتن و از پوشک گرفتن کودک، از عروسک استفاده می‌کنند. به کمک این عروسک، کودک می‌بیند ادرار از کجا خارج میشود، میتواند پوشک را عوض کند، عروسک را روی صندلی توالت بنشاند، کاسه صندلی را در توالت خالی کند و سیفون را بکشد. معمولا استفاده از قصه دستشویی رفتن یک مدل عروسکی فرآیند از پوشک گرفتن کودک را ساده‌تر می‌کند.
برای دفع راحت‌تر، به تغذیه فرزند خود توجه کنید
توجه داشته باشید، خوراکی‌ها و نوشیدنی‌هایی که کودک می‌خورد بر عمل دفع او تأثیر می‌گذارد.
کتاب‌های آموزش دست شویی رفتن به کودک را از خاطر نبرید
استفاده از کتاب داستان راهکار بسیار خوبی است. کتاب‌های جالبی در این باره وجود دارد که عکس‌هایی را از کودکان در حال آموزش نشان می‌دهد. نشان‌دادن این شخصیت‌ها به فرزندتان این پیام را به او می‌دهد: «اگر اون‌ها تونستن این کارو انجام بدن، پس من هم می‌تونم.» از کتاب داستان و قصه گویی غافل نشوید.
گام سوم: به کودک یاد دهید برای دست شویی کردن کجا باید برود و این کار را با چه کلماتی بیان کند
وقتی متوجه شدید فرزندتان از نظر مراحل رشدی آماده است و خودتان نیز می‌توانید انرژی و زمان کافی صرف از پوشک گرفتن کودک کنید، روند آموزش دستشویی رفتن به کودک شروع میشود.
مکانی را برای دست شویی کردن کودک انتخاب کنید
تصمیم بعدی در روند آموزش دستشویی رفتن به کودک آن است که آیا باید برای او صندلی توالت مخصوص یا آداپتور توالت خریداری کنید یا خیر. اگر کودک نوع خاصی را ترجیح می‌دهد، از نظرات او استفاده کنید. بیشتر کودکان دوست دارند صندلی توالت مخصوص خود را داشته باشند، چرا که ترس از سیفون کشیدن را تسکین می‌دهد.
بیشتر کودکان، به صورت طبیعی، از مشاهده خارج شدن مدفوع در کاسه توالت بزرگسالان می‌ترسند، چرا که تصور می‌کنند قسمتی از خودشان از بدنشان خارج میشود. این در حالی است که صندلی توالت کودک را به صورت امنی در بر می‌گیرد، از یک اتاق به اتاق دیگر جابجا میشود و حتی میشود آن را در خودرو جا داد. از سوی دیگر، در صورت استفاده از صندلی توالت، امکان قرار گرفتن پاهای کودک بر زمین وجود دارد و دیگر مانند وقتی که بر توالت فرنگی می‌نشیند، پاهایش بین زمین و هوا معلق نیست.
نکته‌ای مهم در آموزش دست شویی رفتن به کودک
آویزان بودن پاهای کودک در هوا، عضلات رکتال او را تنگ و عمل دفع را دشوار می‌کند. بنابراین، مطمئن شوید پاهای فرزندتان خیلی راحت روی زمین قرار گرفته‌اند و در صورت ترجیح او به استفاده از توالت فرنگی، یک زیر پایی برای او قرار دهید.
در انتخاب صندلی توالت کودک به چه نکاتی باید دقت کنید؟
برای کودک بازی انتخاب صندلی توالت ترتیب دهید. او را به مغازه لوازم کودک ببرید و اجازه دهید صندلی توالتش را خودش انتخاب کند. وقتی کودکان صندلی توالت خود را انتخاب می‌کنند، تمایل بیشتری به استفاده از آن خواهند داشت. انواع گوناگونی از صندلی‌های توالت برای کودکان وجود دارد که شما باید یکی از آنها را عاقلانه انتخاب کنید. در وهله اول، کودک این اسباب بازی جدید را، مانند اولین ماشینش، بسیار عزیز می‌شمرد. هنگام خرید صندلی توالت کودک، نکات زیر را به خاطر داشته باشید:
- نظر کودک: کودک را با خود به مغازه ببرید تا صندلی‌ها را امتحان کند. ببینید کودک، با لباس پوشیده، چقدر در استفاده از این وسیله، به عنوان صندلی و نه توالت، راحت است. در واقع، کودک احتمالا از وسیله‌ای که می‌خرید تا مدت‌ها به عنوان مکانی برای نشستن استفاده خواهد کرد.
- شستشوی راحت: مطمئن شوید کاسه صندلی توالت به راحتی خارج میشود. قابلیت در آمدن کاسه از بالا شستن آن را، در مقایسه با وقتی ظرف از کنار یا عقب خارج میشود، ساده‌تر می‌کند.
- امنیت: مراقب لبه ها یا لولاهای تیزی که ممکن است باعث آسیب رسیدن به انگشتان یا پشت کودک شوند باشید. همچنین، از تجهیزات مانع ادرار که در قسمت جلویی بعضی صندلی‌های توالت قرار دارد پرهیز کنید. فرض بر این است که این قطعه از بیرون ریختن ادرار کودکان پسر جلوگیری می‌کند، اما در عمل قسمت‌هایی از اندام تناسلی فرزند شما ممکن است در این قطعه گیر کند و آسیب ببیند.
- ثبات: مطمئن شوید صندلی به راحتی و با وول خوردن کودک کج نمی‌شود. از آنجا که قرار است این وسیله را بر سطوح لغزنده (مانند کاشی‌های آشپزخانه، حمام یا دستشویی) استفاده کنید، بهتر است در محل برخورد به زمین برآمدگی‌های لاستیکی داشته باشد تا از سر خوردن آن جلوگیری شود.
- طراحی: استفاده از برخی صندلی‌های توالت ممکن است برای فرزندتان خوشایندتر از شکل‌های عادی آن باشد:
۱. صندلی‌های موزیکال: برای جذب کودکی پر جنب و جوش به نشستن بر صندلی توالت، این صندلی‌ها قابلیت پخش موسیقی دارند.
۲. صندلی‌های توالت چند کاره: این صندلی‌ها با طراحی هوشمندانه سه قسمت مجزا دارند. صندلی برای بچه‌های تازه‌کار، آداپتوری برای قرار گرفتن روی توالت بزرگسالان و زیر پایی برای کودکانی که مرحله آموزش را از سر گذرانده‌اند.
به کودک خود آموزش دهید هنگام نیاز به دست شویی چه باید بگوید
اسم قسمت‌های بدن و عملکرد آنها را با کلمات مناسب به فرزند خود یاد دهید. نامگذاری و شناساندن آنچه کودک انجام می‌دهد یادگیری هرگونه مهارت رشدی را ساده‌تر می‌کند.
اندام‌های خصوصی فرزند خود (آلت تناسلی، بیضه‌ها، واژن) را با کلمات علمی و صحیح به کودک بیاموزید، اما از او انتظار نداشته باشید تا رسیدن به سه سالگی این واژه‌ها را دقیق و صحیح به کار ببرد. نام این اعضا را به راحتیِ نام بردن سایر اعضای بدن مانند بازو یا دست به زبان بیاورید تا کودک دچار این سوء برداشت نشود که شما نسبت به این اندام‌های رازآلود معذب هستید.
پس از گذراندن این مرحله، عبارت‌ها و کلمات ساده‌ای مانند «برو دستشویی» یا جزئی‌تر «برو پی پی» یا «جیش» را به کودک بیاموزید. از عباراتی که مفهوم خجالت را در خود دارند، مانند «بد بو» یا «پوشکتو کثیف کردی؟»، اجتناب کنید. به طور کلی، از عباراتی استفاده کنید که کودک به راحتی آنها را درک کند و به کارشان بگیرد. به کار بردن عبارات ادرار کردن و مدفوع کردن از توانایی‌های بیانی کودک فراتر است.
بازی‌هایی که می‌توانید حین آموزش دست شویی رفتن به کودکان اجرا کنید
حس شوخ طبعی در صدر فهرست ابزارهای لازم برای از پوشک گرفتن کودک قرار دارد. در این فرآیند، کودکان دوست دارند تکه‌هایی از دستمال توالت را روی آب شناور کنند یا به چیزهای شناور در آب ضربه بزنند. در مواجهه با این کارها، ذهنیت منفی خود را کنار بگذارید و با به کار بردن خلاقیت، از آنها به نفع هدف خود بهره بگیرید.
گام چهارم: ارتباط بین احساس دست شویی و عمل دستشویی کردن را به کودک یاد دهید
هدف شما در این مرحله این است که پیش از آنکه دیر شود کودک بفهمد چه زمانی وقت دستشویی کردن است.
احساس دست شویی و دستشویی کردن
به فرزند خود کمک کنید بین آنچه احساس می‌کند و کاری که باید انجام دهد ارتباطی برقرار کند. وقتی کودک نشانه‌های نزدیک بودن دفع ادرار یا مدفوع را نشان می‌دهد (چمباتمه زدن، زور زدن و دست کشیدن از بازی)، به او یادآوری کنید: «نیاز به دستشویی داری؟» سعی کنید راهنما و تسهیلگر باشید، نه کسی که کودک را مجبور به دستشویی رفتن می‌کند. وقتی توانستید ارتباط احساس دستشویی را با رفتن به دستشویی در ذهن کودک ایجاد کنید، او یاد خواهد گرفت بدون هدایت و هشدار و در زمان لازم به دستشویی برود.
احساس دست شویی و خبردادن آن
به کودک یاد دهید هنگام نیاز به دستشویی باید به شما چگونه اطلاع دهد. به محض اینکه نشانه‌های نزدیک بودن ادرار یا مدفوع را مشاهده کردید بگویید: «جیش داری؟ به مامان/بابا بگو!» با این کار شما ارتباط ذهنی دیگری نیز ایجاد می‌کنید که وقتی نیاز به دستشویی پیدا کرد، باید به شما خبر دهد.
وقتی فرزند شما در فهمیدن ارتباط این دو (نیاز به دستشویی و رفتن به دستشویی یا نیاز به دستشویی و درخواست کمک از یک بزرگتر) استاد شد، زمان پیشرفت او فرا رسیده است. در روند از پوشک گرفتن کودک، به این موضوع بسیار مهم در ایفای نقش‌ها توجه کنید؛ شما یک بازی ترتیب می‌دهید، اما بستگی به فرزندتان دارد که بخواهد بازی کند یا نه. اگر پس از تمرین و تکرارهای زیاد متوجه شدید کودک به کل پیام شما را دریافت نکرده است، مدتی دیگر صبرکنید و بعد دوباره امتحان کنید.
در روند آموزش دست شویی رفتن به کودک، چه لباس‌هایی به او بپوشانید؟
طوری به کودک لباس بپوشانید که امکان تعویض سریع آنها وجود داشته باشد. اگر کودک هنگام نیاز به دستشویی تازه قرار باشد با لباس‌های پیچیده درگیر شود، احتمالا خود را پیش از باز کردن دکمه‌ها و سگک‌ها تخلیه خواهد کرد؛ در این هنگام، با به هم ریختگی دو چندانی مواجه خواهید بود: کودکی کثیف و لباس‌هایی کثیف.
شلوارهای کشی و لباس‌های بدون دکمه در این آموزش ضروری‌اند. در فصل‌های گرم سال و هنگام بیرون رفتن از خانه، شورت یا شلوارهایی به کودک بپوشانید که درآوردن آنها در مکان‌های عمومی ساده باشد..
چه زمانی باید کودک را برای دست شویی‌کردن به توالت یا روی صندلی ببرید؟
در مرحله بعدی از فرآیند گرفتن از پوشک باید تصمیم بگیرید از چه زمانی کودک را روی صندلی یا توالت بنشانید تا دستشویی کند. به این وضعیت رفلاکس مشروط گفته میشود، تلاش شما بی فایده است اگر کودک واقعا دستشویی نداشته باشد. راه حل این مشکل آن است که زمان تخلیه کودک را بفهمید و به موقع او را روی صندلی یا توالت بنشانید. پس از چند بار انجام این کار، کودک ارتباطی بین احساس دستشویی در بدن، نشستن روی توالت و دفع کردن برقرار خواهد کرد.
این نکات برای پیش‌بینی زمان دستشویی کردن کودک به شما کمک می‌کنند
برای اینکه مجبور نشوید در تمام ساعات شبانه روز به دنبال کودک بدوید تا او را به دستشویی کردن در توالت یا روی صندلی وادار کنید، راه‌های میان بر زیر را امتحان کنید:
۱. جدول زمان بندی دستشویی درست کنید. به مدت یک یا دو هفته، زمان‌های مدفوع یا ادرار کردن کودک را ثبت کنید و اگر الگویی کشف کردید، برای مثال بعد از صبحانه، هر روز او را در همان زمان روی صندلی یا توالت بنشانید. خبر خوب این است که بسیاری از والدین می‌توانند این الگو را در دفع مدفوع یا حتی ادرار کودک خود پیدا کنند. هنگام نشستن کودک بر صندلی، یک راه جالب برای سرگرم کردنش پیدا کنید؛ کتاب و آواز بخوانید یا دست بزنید. اما اگر متوجه هیچ الگوی خاصی نشدید، کودک را هر دو ساعت یک بار یا هر وقت زمان و صبرتان مجال می‌دهد روی صندلی یا توالت ببرید.
۲. استفاده از دانش فیزیولوژی میتواند به شما در این پیش بینی کمک کند. به خاطر داشته باشید، معده پر، حدود بیست تا سی دقیقه بعد از غذا، روده را تحریک به تخلیه می‌کند. بنابراین، پس از هر وعده غذایی و اگر کودک صبوری نشان دهد، او را روی صندلی یا توالت بنشانید. بهترین و محتمل‌ترین وعده‌ای هم که می‌توانید از آن شروع کنید صبحانه است. مزیت دیگر این روال آموزش روزانه آن است که به کودک یاد می‌دهد به هشدارهای بدنش توجه کند. به خاطر داشته باشید این واقعیتی فیزیولوژیک است که روده هنگام نیاز به تخلیه به افراد هشدار می‌دهد. اگر به این هشدارها توجه نشود، فروکش می‌کنند و در نهایت یبوست اتفاق می‌افتد.
۳. حتی وقتی کودک در پوشک دستشویی کرده است، او را به توالت یا جایی که صندلی آنجاست ببرید و محتوای پوشک را در توالت خالی کنید. این کار دست کم به او می‌آموزد ادرار و مدفوعش کجا می‌رود. روند آموزش دستشویی رفتن به کودک معمولا به این شکل است که در ابتد باید کودک را به عمل وادارید تا بتوانید او را آموزش دهید که در نهایت خودش خودش را به عمل وادارد.
آیا برای آموزش دست‌شویی‌رفتن به کودک، بهتر است پوشک او را باز کنید؟
به خاطر داشته باشید در فرآیند خداحافظی با پوشک، پوشک کردن کودک در آموزش او تأخیر ایجاد می‌کند. وجود پوشک مانع از برقراری ارتباط بین نیاز به تخلیه و رفتن به دستشویی میشود و آنچه کودک باید برای خود انجام دهد را آماده و راحت برایش انجام می‌دهد. راهبرد‌های زیر را در آموزش دست‌شویی‌رفتن همراه با بازکردن پوشک امتحان کنید:
۱. آموزش دست‌شویی‌رفتن به کودک در بیرون از خانه: اگر خانۀ شما حیاط یا بالکنی بزرگ با هوای گرم و مساعد دارد، راحت‌تر می‌توانید از این روش استفاده کنید. پوشک کودک را باز کنید و اجازه دهید در فضای بیرون بماند. وقتی کودک نیاز به دستشویی احساس کند، به احتمال زیاد متوقف میشود، ممکن است چمباتمه بزند و همان‌جا دستشویی کند. کودک به‌مرور متوجه میشود چه اتفاقی در حال رخ‌دادن است و ممکن است حتی اعلام کند: «جیش دارم» یا «پی‌پی دارم» یا به شما نگاه کند به این معنا که «الان باید چیکار کنم؟»
۲. اکنون زمان حرکت شماست: به کاری که کودک می‌کند نگاه کنید. ممکن است احساساتی مانند گیجی، غرور یا حتی پریشانی به فرزندتان دست دهد، به‌خصوص اگر روی پای خود دستشویی کرده باشد. احساسات منفی از خود نشان ندهید و او را تمیز کنید. اگر نسبت به این روند اعتراض کرد، مدتی صبر کنید و دوباره شروع کنید. صندلی توالت کودک را در نزدیکی خودش بگذارید تا ببیند مدفوعش کجا خواهد رفت. هربار که برای دست‌شویی‌کردن چمباتمه زد، به او نشان دهید چگونه روی صندلی بنشیند. اگر کودک به مدفوع یا ادرار خود دست زد یا حتی با آنها بازی کرد، حیرت‌زده و تسلیم نشوید. همچنین، نفرت خود را نشان ندهید، چراکه تنها نتیجۀ این رفتار در کودک این باور را ایجاد می‌کند که در آنچه از او خارج شده چیز بد یا نادرستی هست.
۳. آموزش دست‌شویی‌رفتن به کودک در درون خانه: با وجود اینکه به‌قطع ادرار و مدفوع کردن کودک روی فرش، سرامیک و موکت برای شما بسیاردشوار است، به خاطر داشته باشید پوشک نداشتن او موجب یادگیری سریع‌ترش خواهد شد. اگر برایتان امکان دارد، بهتر است اولین روزهای آموزش در خانه بر سطوح بدون فرش بگذرد، چراکه تشخیص ادرار، مدفوع و تمیزکردن آن برایتان راحت‌تر میشود. در این زمان نیاز است چند روز تمام توجه خود را به کودک بدهید و به الگوهای دست‌شویی‌رفتن او توجه کنید، چراکه لذت دویدن و راه‌رفتن بدون پوشک به احتمال زیاد موجب کم‌دقتی کودک در تشخیص زمان درست دست‌شویی‌کردن خواهد شد.
گام پنجم: جای پوشک را با شورت و شلوار آموزشی عوض کنید
اکنون وقت گرفتن از پوشک کودک به صورت کامل فرارسیده است.
شورت‌های آموزشی چه می‌کنند
این شورت‌ها پدهای فوق جاذب دارند و هنگام از پوشک گرفتن کودک استفاده می‌شوند. شما حتی می‌توانید خودتان این لباس‌ها را، با دوختن تکه‌ای پوشک پارچه‌ای به یک شلوار بزرگ، درست کنید. در گذر از پوشک به شورت آموزشی، خودتان را علاقه‌مند و مشتاق نشان دهید، اما در استفاده از کلمات محتاط باشید. این لباس‌ها را شلوار مخصوص بنامید. شش یا هفت عدد از چنین شلوارهایی آماده کنید و مطمئن شوید به قدر کافی گشاد باشند.
در روند گرفتن از پوشک چه اتفاقاتی را تجربه می‌کنید
در تمام نقاط آستانۀ رشد، کودکان دو قدم به جلو و یک قدم به عقب برخواهند داشت. بنابراین حتی پس از یادگیری کامل کودک، انتظار شلوارهای خیس و کثیف را داشته باشید. این موضوع هنگام آموختن مهارتی جدید به‌طور کامل طبیعی است. همچنین، آمادگی این را داشته باشید که کودک هنگام بازی و هیجان زیاد سیگنال‌های تخلیۀ مثانه یا روده را متوجه نشود، چراکه بسیار پیش می‌آید کودک آنقدر به اتفاقات بیرون توجه نشان دهد که از آنچه درون خودش می‌گذرد بی‌خبر بماند.
گام ششم: به کودک یاد دهید خودش را بشوید، سیفون را بکشد، لباس‌هایش بپوشد و دست‌هایش را بشوید
به کودکان خود بیاموزید پس از دست‌شویی‌کردن همۀ نواحی مرتبط را خشک کنند (این کار مانع بروز عفونت در دستگاه تناسلی آنها میشود). به‌طور کلی، کودکان در شست‌وشوی خود کند هستند و به‌طور معمول تنها به پاک‌کردن نقطۀ خروج ادرار یا مدفوع بسنده می‌کنند. بنابراین، آماده باشید تا سال‌ها بعد از آموزش دست شویی رفتن به کودک، همچنان آموزش‌های لازم را به هنگام نیاز به او بدهید.
چگونه با ترس از سیفون‌کشیدن کودک مقابله کنید
سیفون کشیدن، در طول آموزش دستشویی رفتن، برای بعضی کودکان علاقه و برای بعضی دیگر چالش است. بعضی بچه‌ها از صدای بلند سیفون و ناپدید شدن مدفوعشان در یک سوراخ وحشت می‌کنند. برخی دیگر فرض را بر این می‌گذارند که سیفون کشیدن بخشی از فرآیند دستشویی کردن است و اصرار دارند خودشان این کار را انجام دهند. بنابراین، انتظار این را داشته باشید که کودک چندین بار در روز و بدون دلیل سیفون را بکشد و این کار به بازی و سرگرمی جدیدش تبدیل شود.
مهم‌ترین نکته: موفقیت کودک را تحسین و از اشتباهاتش چشم‌پوشی کنید و آرام بمانید
هیچ دلیلی برای خشمگین شدن یا تنبیه کودک در روند آموزش دستشویی رفتن وجود ندارد. با این حال، مشکلات دشوار مربوط به این فرآیند ممکن است موجب اوقات تلخی شما شود یا وادارتان کند نسبت به مقاومت‌های کودک و اتفاقاتی که افتاده‌اند نگرش تنبیهی را انتخاب کنید. اگر احساس کردید در آموزش دستشویی رفتن به کودک در حال درگیر شدن با او هستید یا احساساتی منفی نسبت به او دارید، با والدین دیگر، افراد با تجربه یا حتی مشاور صحبت کنید. فراموش نکنید هدف اساسی شما آموزش دستشویی رفتن به کودک و در عین حال، حفظ اعتماد به نفس اوست. تنها در این صورت است که کودک میتواند از عهده مرحله بعدی رشد هویت جنسی برآید و احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد. بنابراین، در فرآیند آموزش دستشویی رفتن به کودک، سعی کنید آرام بمانید، چرا که هیچ اشکالی در پوشک کردن کودک حتی به مدت یک سال دیگر وجود ندارد.
آموزش ۲ تا ۳ روزه چیست؟
اگر برای از پوشک گرفتن فرزندتان عجله داشتید می‌توانید از این روش استفاده کنید. البته که پیشنهاد ما روش تدریجی و آرام است. در این روش اول منتظر می‌مانید تا کودک به استفاده از توالت تمایل نشان دهد، اما وقتی آمادگی او را مشاهده کردید کاملا وارد عمل می‌شوید تا کارها را خیلی سریع یاد بگیرد. این کار مانند روش‌های آموزشی مورد استفاده در بوت‌کمپ‌های آموزشی است. نباید فراموش کنید که با توجه به تمایلات کودک و امکانات خود می‌توانید به آن تنوع هم بدهید:
۱. شما به عنوان والدین باید برای یک برنامه آموزشی ۲ تا ۳ روزه، آماده باشید.
۲. به کودک بگویید که دیگر قرار نیست از پوشک استفاده کند و نوبت به توالت رسیده است. بهتر است به صورت نمایشی یک پوشک را دور بریزید تا کودک کاملا باور کند که مجبور است فقط از توالت استفاده کند.
۳. در طول مدت زمان تعیین شده کودک را زیر نظر بگیرید تا بتوانید نشانه‌های آمادگی استفاده از توالت را در او ببینید. به او بگویید میتواند خودش آماده شود و حتی برای استفاده، کامل برهنه شود. در این صورت می‌توانید به راحتی آمادگی او را برای استفاده ببینید و به کمک او بروید.
۴. ابتدا او را به سمت توالت ببرید تا نیاز به نشستن در او ایجاد شود و با آن ارتباط برقرار کند. به او کمک کنید یاد بگیرد فقط باید زمانی به سراغ توالت برود که احساس ادرار یا مدفوع دارد.
۵. پس از اینکه کودک در تشخیص احساس نیاز به توالت و استفاده از آن مهارت پیدا کرد، به او پوشیدن لباس زیر را آموزش دهید. بعضی از افراد توصیه کرده‌اند که قبل از آموزش استفاده از لباس زیر، فقط یک شلوار به او بپوشانید تا متوجه عدم وجود پوشک بشود. بعضی از کودکان لباس زیر را با پوشک اشتباه می‌گیرند و ممکن است برای ادرار یا مدفوع به توالت مراجعه نکنند. البته این موضوع در هر کودکی متفاوت است و شما باید تشخیص بدهید که کدام روش مناسب‌تر است.
۶. وقتی کودک شما موفق به پوشیدن لباس زیر و شلوار شد، به او اجازه دهید که مانند روزهای عادی بازی کند. در این مرحله باید او را زیر نظر بگیرید و ببینید به موقع به توالت مراجعه می‌کند یا خیر.
مزیت این روش این است که در چند روز انجام میشود و زمان زیادی صرف آموزش نمی‌شود. اما همین فشردگی آموزش و عدم موفقیت در تلاش‌های اول، ممکن است در کودک ایجاد احساس اضطراب و نگرانی کند.