گروه دوستی همسالان امکاناتی برای مشاوره ، یادگیری مهارت‌های جمعی،کسب آگاهی، تمرین استقلال، در میان گذاشتن مشکلات و احساسات بلوغ ، کنترل رفتار و روابط عاطفی گسترده‌تر در اختیار نوجوان قرار می‌دهد.
تمایل به عضویت در گروه‌های دوستی: گروه دوستی همسالان امکاناتی برای مشاوره ، یادگیری مهارت‌های جمعی،کسب آگاهی، تمرین استقلال، در میان گذاشتن مشکلات و احساسات بلوغ ، کنترل رفتار و روابط عاطفی گسترده‌تر در اختیار نوجوان قرار می‌دهد. گروه‌های دوستی به بهبود روابط عاطفی و اجتماعی و سازگاری وی کمک می‌کند و نوجوان را در معرض تعامل انسانی و دلخواه قرار می‌دهد. افراد در سن بلوغ دوستانی را ترجیح می‌‌دهند که هوش، شکل ظاهری، استعدادهای ویژه و داشته و انعطاف‌پذیر و مهربان و مشتاق باشند.
یک دوست چه الگو باشد و چه نیاز به کمکی داشته باشد یا حتی حس‌همذات پنداری ایجاد کند ، برای نوجوان محترم است. نوجوان در دوره بلوغ نسبت به گروه دوستانش تعصب دارد و بدون قضاوت آنها را افرادی شایسته و لایق می‌پندارد.
تحرک: نوجوان سرشار از انرژی است. بخشی از این انرژی که از سوخت و ساز ویژه بدن وی ناشی می‌شود در راه انگیزش جنسی صرف می‌شود و بخش دیگر به صورت مبارزه طلبی، پرخاشگری، حادثه‌جویی، سرکشی، عصیان و حرافی تجلی می‌یابد. در این باره ورزش بهترین روش تخلیه انرژی محسوب می‌شود که سلامت جسم و روح وی را به ارمغان می‌آورد.
نداشتن تعادل رفتاری: تغییرات پر دامنه و سریع بلوغ موجب می‌شود نوجوان تقدم و تاخر کارهایش را از دست بدهد. او نمی‌تواند برای روزمرگی‌اش اولویت خاصی را برگزیند و از این رو ممکن است در امور درسی‌اش به افت و بی‌انگیزگی دچار شود. یا برای مثال، تعادلی منطقی میان ساعات بازی و خوابش برقرار نکند. ممکن است انرژی زیادی برای یکی از فعالیت‌های روزمره صرف کند و از کارهای دیگر باز ماند. کمک و مشاوره والدین در این باره ضروری است.
بدبینی و شک: ارزش قائل شدن بیش از اندازه و مطلق برای هنجارهای اخلاقی و احتمالا نیافتن آنها در رفتار و کردار والدین و اطرافیان ، احساسات نوجوان را برمی‌‌انگیزد و او را به شک و تردید دچار می‌کند. این تردید و بدبینی پس از آن ممکن است به رذایل اخلاقی نظیر استعمال دخانیات و مواد مخدر، مصرف مشروبات الکلی، رفتارهای پر خطر یا حتی اعتیاد به مصرف قرص‌های آرامبخش منجر شود. هدایت نوجوان، بازآفرینی ارزش‌ها و کمک به وی برای درونی کردن آنها در این باره شیوه‌ای کارآمد است.
توجه بیش از اندازه به اندام و ظاهر: توجه به ظاهر در دوران بلوغ تا حدی طبیعی است و اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد ، اما فراموش نکنیم افراط در آن که از بیکاری نوجوان و احتمالا ایجاد انگیزه‌های کاذب از سوی دیگران ناشی می‌شود ، ممکن است به بیماری‌های روحی و روانی، توهم و تلقیات نادرست درباره اندام و ظاهر منجر شود.
عقاید نادرست و رفتارهای نامناسب: تازه‌بالغان بیشتر در میان جمع رفتار مناسبی ندارند یا سخنان نسنجیده به زبان می‌آورند. حتی ممکن است بیش از اندازه منزوی و گوشه‌گیر باشند و به افکار و عقایدی در تایید آن دست یابند.
صحبت و مشاوره با نوجوانان و شرکت دادن آنها در مناسبات و اجتماعات فامیلی می‌تواند از طریق تقویت مهارت‌های ارتباطی تاثیری مثبت بر عقاید و رفتار آنان ایجاد کند.
باید به نوجوان کمک کرد تا دنیا را به اندازه نیاز بشناسد، خویشتن را دوست بدارد و جایگاهی منطقی و عقلانی برای خویش در جامعه پیرامون تصویر کند.
منبع : tebyan.net