bxs1

هـنـگـامى جوان مى تواند خود را صاحب اراده اى قوى فرض کند ، که بتواند در مقابل خواسته ها و امـیـال نـفسانى اش بایستد و با صبر و بردبارى وبه کارگیرى عقل و اندیشه ، مشکلات زندگى را یکى پس از دیگرى از سر راه خود بردارد و بر هوا و هوس خود غلبه کند .

اوبـایـد بـدانـد که همواره در معرض بزهکارى و لغزش به سوى شهوات قرار دارد و تنها با تقویت ایـمان و رعایت تقوا مى تواند بر اهریمن درون (تمایلات شهوانى و وسوسه هاى شیطانى ) و دشمن برون (عوامل منحرف و دوستان ناباب ) پیروز شود.

اگر جوانى غفلتا مرتکب عمل انحرافى و معصیت گردید، باید بلافاصله در پیشگاه خدا توبه کند و تـصـمـیم جدى بر ترک گناه بگیرد تا رفتار ناشایست به شکل یک خصلت زشت و ناروا دروجود او جایگزین نگردد و به صورت عادت ثانوى در نفسش رسوخ نکند.

او بـایـد بـدانـد که توانایی هاى لازم را براى اصلاح رفتار خویش دارد و در ضمن ، قدرت پذیرش او از افراد مسن بیشتر بوده و از تعصب هاى بی جا به دوراست . قرآن کریم پس از بیان خطاهایى که ممکن است انسان ، مرتکب آنها بشود، توبه را به عنوان راه حل اصلى اصلاح رفتارش پیشنهاد مى کند (1) .

جـوان نـبـایـد خطاى خود را هر چند هم اندک است ، کوچک بشمارد، تا این که در او ملکه (2) گناه پیدا نشود.

اگر جوان ، مطیع خواسته ها و شهوت هاى خود گردید، خود را به هلاکت مى اندازد (3) . اصـولا نـفس انسان ، میل به بدى دارد (4) و جوان ، تنها با ایمان وتوجه به خدا مى تواند آن را به طرف خوبیها بکشاند.

امام علی (ع) مى فرماید  : کسى که جلو خواسته هاى خود را گرفت ، به ارزش والاى انسانى دست یافت .

جـوان بـا رعـایت خویشتن دارى (تقوا) باید خود را براى زندگى آینده آماده سازد و بداند که این دوران کـوتاه به زودى سپرى خواهد شد و او نیز به گروه بزرگسالان خواهد پیوست و در آینده اى نه چندان دور، عهده دار مسوولیت اجتماعى شده وتشکیل خانواده خواهد داد.

بـاید بداند و هوشیار باشد، زیرا :

کسانى در پذیرش و انجام مسوولیت اجتماعى و خانوادگى مـوفـق خـواهـنـد بـود، که دوران بلوغ و جوانى را به پاکى و سلامتى گذرانیده و از آلودگی هاى جـنـسـى درامـان بـوده بـاشند ؛ کسانى که بتوانند در فرداى زندگى خود، حقوق متقابل فرد و اجتماع ، خانواده و همسر را رعایت کرده و به سعادت و نیکبختى دست یابند.

و در آخر ، به 2سوال مهمی اشاره می کنیم که بد نیست همین امروز، جوابش را در پیشگاه ذهن و وجدان خود بیابیم :

در روز قـیامت هیچ بنده اى قدم از قدم بر نمى دارد تا به این دو سوال پاسخ دهد:

1 ـ عمرت را در چه کارى فانى نمودى ؟

2 ـ جوانى ات را درچه راهى صرف کردى (5)؟

امام علی (ع) مى فرماید: کسى که جلو خواسته هاى خود را گرفت ، به ارزش والاى انسانى دست یافت .

 

پی نوشت ها :

1- قـال (ص ): هـو ان یـتـوب الـرجـل مـن ذنب وینوى ان لا یعود الیه ابدا (میزان الحکمه ، ج1 ، ص 552).

2-  مـلـکـه حـالـت وصفتى پایدار در فرد است که به صورت عادت در مى آید و تغییر آن ، بسیار مشکل بوده و در بعضى اوقات ، محال است .

3- مـن اطاع نفسه شهواتها فقد اعانها على هلکتها، هرکس نفسش از شهواتش پیروى بنماید به تحقیق به هلاکت خود کمک کرده است .

4- ان النفس لاماره بالسوء الا ما رحم ربى ، به راستى که نفس ، انسان را به سوى بدى امر مى کند، مگر این که مورد رحمت خداوند قرار بگیرد(یوسف (12) آیه 53).

5- قـال رسول اللّه (ص ): ان العبد لایزول قدماه یوم القیامه حتى یسال عن عمره فیما افناه وعن شبابه فیما ابلاه .

منبع : tebyan.net