دیوارهای فاصله را بردار!

راهکارهایی برای ارتباط بافرزند(1)

 از مدرسه که می‌آید، یک سلام و بعد یکراست به اتاقش می‌رود. فقط برای صرف غذا و احیانا تماشای تلویزیون در جمع خانواده حاضر می‌شود. بندرت می‌توان درباره مدرسه و وقایعی که در طول روز برایش اتفاق افتاده، از او حرفی شنید. حاضر است ساعت‌ها با دوستانش صحبت کند، ولی در گفتگو با والدین به جملات کوتاه و احیانا پاسخ‌های آری یا نه اکتفا می‌کند. یخ ضخیمی در روابط بین او و خانواده وجود دارد که شکستن آن به هنر والدین بستگی دارد.

این بهترین زمان برای پی بردن به مسائلی است که نوجوان شما با آنها درگیر است. اینجاست که می‌توانید درباره رفت و آمدهای گذشته و قرار‌های آینده او، بگو مگوهایی که با دبیران و مربیان داشته است، امتحانی که فردا خواهد داشت و حتی احساساتی که در حال شکل گرفتن است، اطلاعاتی به دست آورید.

اگر قدر این فرصت را ندانید ، ممکن است براحتی آن را از دست بدهید. اما برای این که بتوانید از این مذاکرات بهترین استفاده را ببرید، باید کمی صبور و خوددار باشید.

بچه‌ها در صندلی عقب می‌نشینند و ابتدا درباره موضوعات بی‌ارزش با انرژی و حرارت زیاد صحبت می‌کنند (و البته حواسشان نیست که شما صرفا یک راننده نیستید). فراموش نکنید شما باید کاملا صبور و خوددار باشید. معمولا بعد از چند دقیقه یکی از آنها جمله‌ای می‌گوید یا نظری می‌دهد تا شما را امتحان کند. شما در یک آن باید تصمیم بگیرید که یا چیزی بگویید یا همچنان ساکت بمانید.

اگر موضوع زیاد خارج از ادب و نزاکت نیست و احیانا مشکلی آنها را تهدید نمی‌کند، بگذارید به سخنان خود ادامه دهند. پس از مدتی موضوع بحث آنها جالب می‌شود . آنها کم‌کم درباره اتفاقاتی که برایشان افتاده و شما از آن بی‌خبرید، صحبت می‌کنند. بچه‌ها به قدری گرم گفتگو می‌شوند که فراموش می‌کنند شما با آنها هستید و صحبت‌های آنها را می‌شنوید.

در این زمان دومین پدیده جالب رخ خواهد داد: حالا شما به یک راننده نمونه تبدیل می‌شوید: در مقابل تمام تابلوهای ایست دو ثانیه کامل توقف می‌کنید، با سرعت مطمئنه یا حتی کمتر از آن رانندگی می‌کنید، در مقابل چراغ زرد یا حتی کمی هم در مقابل چراغ سبز توقف می‌کنید، زیرا دوست دارید این وضعیت همچنان ادامه یابد.

وظیفه شما در این لحظه این است که همچنان ساکت بمانید. این روشی است که نوجوان برای این که برخی جزییات را درباره زندگی خود به گوش شما برساند، انتخاب کرده است. با پرسیدن سوالات پی در پی این لحظه را خراب نکنید. اجازه دهید دوستانش از او سوال بپرسند و نکات را روشن کنند. شما فقط ساکت بمانید و گوش کنید.

پس از این که آخرین دوست او پیاده شد، لحظه بزرگ فرا می‌رسد. زمانی که نوجوانتان جای خود را عوض می‌کند و می‌آید که در صندلی جلو بنشیند، یکایک سلول‌های بدنتان فریاد می‌کشند و به شما می‌گویند از او بپرسید: فلانی که به او اشاره کردی، کیست و من کی می‌توانم او را ببینم؟ و...؛ اما خوددار باشید.

اگر لازم است مدتی سکوت کنید و با نگاه خود به او آرامش دهید. سپس دوباره به جلو نگاه کنید و به رانندگی خود ادامه دهید. اگر درست عمل کرده باشید ، از گوشه چشم خواهید دید که فرزند شما همان موقع صدای رادیو را بلند تر خواهد کرد. این کار او نشانه پایان چند لحظه مذاکره غیرکلامی شماست.

اکنون شما به اندازه کافی درباره درگیری‌های اخیر او می‌دانید: این که دوستش او را به مهمانی آخر هفته دعوت نکرده است، معلم به او اجازه نداده است امتحانی را که به خاطر یک بازی والیبال از دست داده بود ، دوباره برگزار کند و غیره. او اکنون می‌تواند روی همکاری و حمایت شما حساب کند و با شما صحبت کند.حالا اگر در اتاق خود گریه کند و شما بپرسید چه اتفاقی افتاده است، او دلیلش را به شما خواهد گفت، زیرا پیش زمینه کافی دارید که وقتی او جزییات را برای شما تعریف می‌کند، بتوانید او را درک کنید.

او می‌گوید: دوستم با دیگران بیشتر از من رفت و آمد دارد. اکنون او انتظار دارد شما آنچه را که آن روز هنگام رانندگی گفته بود، به یاد آورید و با در کنار هم گذاشتن این اطلاعات متوجه شوید که دوستش قبلا با او صمیمی‌تر بوده است. شما اکنون درک می‌کنید که نوجوانتان با مشکلی روبه‌روست که او را ناراحت می‌کند.فرض کنید شما این گفتگوها را در اتومبیل نشنیده بودید، حالا وقتی وارد اتاقش می‌شوید و از او می‌پرسید چرا گریه می‌کنی؟ سرش را بر می‌گرداند و به سوال شما پاسخ نمی‌دهد یا به خاطر سوالی که می‌کنید، ناراحت می‌شود و واکنش شدید نشان می‌دهد.

علت این است که بدون پیش‌زمینه ذهنی احتمالا نمی‌توانید بخوبی شرایط او را درک کنید و او آنقدر صبور نیست که بخواهد همه ماجرا را از ابتدا برای شما تعریف کند. به طور خلاصه، او از دست شما به خاطر چیزی که هرگز قبلا توضیح نداده است، عصبانی است.

بنابراین یک گردش کوتاه با اتومبیل به همراه دوستان فرزند نوجوانتان و ساکت ماندن و گوش کردن در زمانی که او مسائل خود را مطرح می‌کند، به شما این امکان را خواهد داد. در صورت بروز مشکل به عنوان والدینی دلسوز و مهربان از فرزندتان حمایت و مراقبت کنید. در جریان این رانندگی نوجوان شما جواهراتی را به سوی شما پرتاب می‌کند، این به عهده شماست که آنها را بگیرید و ارزش آنها را برای تقویت رابطه دوستانه بین خود و فرزندتان تشخیص دهید.

در مقاله ی بعدی فرصت دیگری که می توانید در آن با فرزندتان نزدیک شوید را مورد بررسی قرار می دهیم.فرصت طلایی دور یک سفره غذا خوردن.با ما همراه باشید.