بررسی حالت‌های روانی نوجوانان و جوانان
متاسفانه بیشتر مادران و پدران فکر می‌کنند چون بچه‌ها را به‌وجود آورده‌اند، مالک آنان هم هستند و تصور می‌کنند که مصلحت فرزندان را بهتر از خودشان تشخیص می‌دهند. پدران و مادران ناآگاه، به‌تصور اینکه فرزندان‌شان ، سرد و گرم روزگار را نچشیده‌اند ، مسوولیت بر طرف نمودن مانع‌ها و هموار کردن تمام راه‌ها، مشکل‌ها و مسائل فرزندان را به عهده می‌گیرند؛ ندانسته و ناآگاهانه سعی می‌کنند فرزندان مطیع، فرمانبر، متکی و وابسته به خود، بار بیاورند.
در این شرایط، «بحران هویت» پیش می‌آید و نوجوانان، احساس بی‌لیاقتی و سردرگمی می‌کنند؛ چرا که همه‌چیز را بر خلاف میل و خواسته‌ی خود می‌بینند؛ و هنگامیکه سعی و تلاش خود را در جهت رهایی و رسیدن به نیازهای طبیعی خود بی‌فایده دیدند، به سوی دوستان و هم فکران خود کشیده می‌شوند، به مبارزه‌‌ی فکری و فیزیکی با پدر و مادر، دست می‌زنند و ... تا خود را از قید و بندهای ساخته شده‌ی پدر و مادر رها سازند.
مادران و پدران بدانند که:
تا زمانی‌که پدران و مادران آگاهی‌های خود را بالا نبرده و برداشت‌های نادرست و بدفهمی را از رفتار نوجوانان کنار نگذارند، دچار خطاهای کوچک و بزرگ ،حتی جبران ناپذیر خواهند شد.مادران و پدران بدانند که:
گروه عظیمی از پدران و مادران،اگر بتوانند به جای نوجوانشان نفس هم می‌کشند!
پدران و مادران طبق عادت، می‌خواهند با نوجوانان، همانند کودک رفتار کنند و مورد نیاز آنان باشند؛ متوجه نیستند که نوجوانشان دیگر کودک نیست؛ او می‌خواهد روی پای خود بایستد و بی‌نیاز از پدر و مادر، دنیای جدید را تجربه کند؛ رشد کند و آینده‌ی خود را مطابق با رویاهای خود بسازد.
مادران و پدران بدانند که:
تعجب نکنید!
اگر وقتی دلسوزی‌های بی‌وقفه و محبت‌های بی‌دریغ به نوجوانان خود نثار می‌کنید، فرزندان شما نه تنها خشنود و راضی نمی‌شوند، بلکه از دست‌تان ناراحت هم می‌شوند؛ چرا که آن را نوعی مداخله در زندگی خود می‌دانند. ارشاد و نصیحت شما را به حساب اقتدار و قدرت‌نمایی شما می‌گذارند؛ نوجوانان می‌خواهند ،خود کفا باشند و نشان دهند که خود قادر هستند بدون کمک پدر و مادر راه‌شان را پیدا کنند.؛
پدران و مادران بدانند که:
با تلخ‌زبانی، رفتار نامناسب و نامهربانی نمی‌توان رابطه‌ی درست و سالمی را با نوجوانان بر قرار کرد؛ نمی‌توان مهر، محبت و دوستی آنان را به سوی خود جلب نمود و تنفر آنان را به عشق و محبت تبدیل کرد.
به مادران و پدران توصیه می‌شود:
فرزندان شما، برای رشد و تغییر و تحول، نیاز به خلوت و حریم دارند. شما با دخالت‌ها و واکنش‌های بیش از حد و کنجکاوی‌های غیرضروری می‌خواهید به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم آن ها را بیش از حد لزوم کنترل کنید؛ خلوت آنان را به هم بریزید و ندانسته حس احترام متقابل بین خود و فرزندان را از بین می‌برید. بنابراین به‌طور حتم بدانید که آنان را از خود، بیشتر دور می‌سازید.
پدران و مادران بدانند که:
منبع : tebyan.net