برای خواندن سی امین مقاله از سلسله مقالات اعتیاد اینجا کلیک کنید.

 نوشیدن الکل و کشیدن سیگار اغلب به عنوان تظاهراتی رفتاری از آمادگیهای شخصیت مثل هیجان‌خواهی، برون گرائی، و روان آزرده خوئی در نظر گرفته شده‌اند.

 افراد به طور وسیع در عادات نوشیدن الکل و کشیدن سیگار تفاوت دارند، و اگرچه مصرف‌کنندگان گاهی اوقات برای بهبودی ترک می‌کنند و پرهیزکنندگان، گاهی اوقات شروع به مصرف می‌کنند، این تفاوتها گرایش به پایدار بودن در طول زمان دارند.

تفاوتهای فردی در عادات نوشیدن الکل و کشیدن سیگار شواهدی از وراثت‌پذیری نشان داده است.

 در یک مطالعه از دوقلوهای استرالیایی، یک دوقلوی یک تخمکی که سیگار می‌کشد تقریباً 16 برابر بیشتر احتمال دارد که در مقایسه با دوقلوی یک تخمکی که سیگار نکشیده،‌ یک دوقلوئی که سیگار کشیده،‌داشته باشد. در حالیکه برای دوقلوهای دوتخمکی فقط هفت برابر افزایش را نشان می‌دهد.

این یافته‌، شواهدی از وراثت‌پذیری را ارائه می‌نماید. یافته‌های مشابه‌ای در نمونه‌ای از 1300 دوقلوی نوجوان هلندی خانواده‌های هلندی نیز به دست آمده بود. همچنین مطالعاتی که مؤلفه‌های مختلف رفتار سیگار کشیدن(آغازگری،‌تداوم، و تحرک) را متمایز می‌سازند، وراثت‌پذیری متوسطی را به دست داده‌اند. این مطالعات همچنین همزمان اهمیت عوامل محیطی را نیز خاطرنشان می‌سازند.

 مطالعات وراثت‌پذیری نوشیدن الکل پیچیده است. برخی مطالعات وراثت‌پذیری را برای پسران و نه برای دختران به دست داده‌اند. مطالعات دیگر وراثت‌پذیری را برای دختران اما نه برای پسران بدست داده‌اند. بیشترین مطالعات، ‌وراثت‌پذیری متوسطی را برای هر دو جنس،‌ دامنه‌ای از 35/0 تا 56/0 را نشان داده‌اند. به طوری که بوسیله ی یکی از پژوهشگران خلاصه شده است، «الگوهای مصرف الکل در بزرگسالان استوار هستند، و تا حد زیادی مؤلفه‌های وراثتی مسئول هستند».

 مطالعات وراثت‌پذیری الکلیسم، در مقابل عادات روزانه نوشیدن الکل،‌ حتی وراثت‌پذیریهای قوی‌تر را نشان می‌دهد. در حقیقت، تقریباً تمام مطالعات وراثت رفتاری الکلیسم، وراثت‌پذیریهای 50/0 یا بیشتر را نشان می‌دهد. در یک مطالعه، وراثت‌پذیری الکلیسم 67 درصد در زنان و 71 درصد در مردان بود.

طرفداران رویکرد زیست شناختی با ارائه اسناد پژوهشی ناشی از وابستگی ارگانیسم های حیوانی و نیز واکنش انسان ها به داروهای مختلف، اعتقاد دارند وابستگی داروئی ناشی از ژنتیک است.

 برای مثال، این پژوهشگران با اعتقاد به این که هر واکنش احتمالی به هر نوع دارو تا حدودی تحت کنترل ژنتیک است، اشاره می نمایند: از طریق مهندسی ژنتیکی می توان موش هایی را به وجود آورد که الکل را به آب ترجیح دهند. یا آن که می توان از طریق آمیزش بین موش ها، موش هایی را به وجود آورد که کمترین مقدار الکل در بدنشان باعث تلوتلو خوردن و از هوش رفتنشان شود. در حالی که موش های مشخص دیگری می توان پرورش داد که مقادیر زیاد الکل اثری بر آنها نگذارد.

بعضی از انواع موش ها به عمل ترک الکل با حمله مغزی واکنش نشان می دهند، در حالی که انواع دیگر هیچ مشکلی در ترک الکل ندارند. موش هایی می توان پرورش داد، تا آب آشامیدنی خود را با مقداری مورفین ترجیح دهند و برای بعضی از انواع موش ها مورفین به عنوان یک تخفیف دهنده‌ی درد قدرتمند عمل  می کند، که اجازه می دهد بدون پلک زدن بر روی صفحه آهنی داغ راه بروند ... همه این تفاوت ها طبق این رویکرد به طور خالص ژنتیکی است.

نویسنده :دکتر عزت ا... نیکوزاده - تبیان

برای انجام مشاوره اعتیاد اینجا کلیک کنید.

 

مقالات مرتبط :

مواد راه گشا چیست؟

سئوالات کودکان پیش دبستانی را در مورد مواد اعتیادآور چطور پاسخ دهیم  ؟

اعتیاد ، از نوزاد تا کهنسال

فرصت‌ها و تهدید ها در سوء‌ مصرف مواد

منبع : tebyan.net