چه کنم کودکم معتاد نشود (2)

برای خواندن مقاله ی قبل  اینجا را کلیک کنید.

در بخش اول گزارش لزوم آگاه‌سازی کودکان در مورد مصون ماندن از سوء‌مصرف مواد تأکید شد، و مداخلات تا سطح کودکان نه ساله یاد‌آوری شد. در این مقاله ، مداخلات تا سطح نوجوانی آورده می‌شود.

3) کودکان نه تا دوازده ساله (پایان دوران ابتدایی و شروع مقطع راهنمایی)؛ در اینجا نقش همسالان بسیار بارز است. مداخلاتی از این دست قابل تصور است:

- اختصاص زمان برای صحبت با فرزند.

- تشویق فرزند به شرکت در فعالیت‌های گروهی.

- آموزش فرزندان درباره چگونگی جذاب جلوه دادن مشروبات از طریق تبلیغات.

- تمرین روشن «نه» گفتن.

- تشویق فرزند جهت تشکیل گروه‌های ضد مواد مخدر با همکاری همسالان.

- تشویق کودک به جمع‌آوری بریده جراید مرتبط به مواد و سایر حوادث.

- آشنایی با والدین دوستان فرزند.

4) نوجوانان دوازده تا پانزده ساله (اواسط دوره ی راهنمایی و اوایل دبیرستان)؛ اهمیت شروع بلوغ و در گیری نوجوان با مسائل انتزاعی و فکر نسبت به آینده از دغدغه‌های مهم هستند.

مداخلاتی از این دست، قابل تصور است:

- تمرین روش‌های «نه» گفتن.

- کمک به شکل‌گیری خودانگاره ی مثبت در فرزند.

- گذراندن اوقات خصوصی با فرزند و صحبت راجع به چیزهایی که در زندگی اهمیت دارد.

- به‌‌طور دوره‌‌ای قوانین خانه را مرور و متناسب با موقعیت، آنها را تکمیل کردن.

- صحبت با فرزند خود درباره ی دوستی.

- ترتیب دادن فعالیت‌های کنترل شده در خارج از خانه برای فرزند خود، مثل دعوت از دوستان فرزند برای دیدن مسابقه ی فوتبال.

5) نوجوانان پانزده تا هیچده ساله (دوران دبیرستان):

- ادامه ‌دادن بحث درباره ی مواد مخدر و مشروبات الکلی با نوجوان.

- طراحی برنامه‌هایی جهت پر کردن اوقات نوجوان.

- تشویق نوجوان به عضویت در جمعیت‌ها، تشکل‌ها و گروه‌های پیشگیری از مصرف مواد.

- ترغیب نوجوان به باشگاه‌های ورزشی، گروه‌های هنری، آموزشی، صنایع دستی.

- ترتیب دادن برنامه‌های پرهیجان برای ایام تعطیل.

- اطمینان از آگاهی کامل نوجوان از مصرف مواد و اثرات زیان‌بار آن.

همان‌طور که در قسمت قبل تأکید شد، این مداخلات همگی گوشه‌ای از اقداماتی است که بدون هرگونه خرج و هزینه توسط خانواده‌ها قابل اجراء است و در این خصوص فقط کافی است از کانال‌های مناسب ارتباطی، والدین ضمن آموزش، نسبت به نحوه‌ی تعامل با فرزندانشان آگاه شوند.

بنابراین، یادمان باشد که پیش‌گیری باید:

- عوامل محافظت‌کننده را افزایش و عوامل خطرساز را کاهش دهند.

- عوامل خطرساز اولیه کودکی و نوجوانی مثل رفتارهای پرخاشگرانه، مهارت‌های اجتماعی ضعیف و مشکلات تحصیلی را شناسایی کنند.

- مبتنی بر تقویت روابط خانوادگی و مهارت‌های فرزند‌پروری و... باشد.

- نظارت و مراقبت والدین و اطلاع‌رسانی و آموزش والدین را شامل شود.

- متناسب با بافت بومی و مواد رایج در آن محله صورت پذیرد.

منتظر شنیدن نظرات شما عزیزان هستیم. با ما در ارتباط باشید.

نویسنده: دکتر عزت ا... نیکو زاده - تبیان

مقالات مرتبط :

اکستازی و ممنوعیت جهانی

پس لرزه ی مواد مخدر (2)

آیا قرص اکس اعتیادآور است؟

تو به اِکس ‌پارتی دعوتی!

عطش مرگ

برای مشاوره اعتیاد اینجا را کلیک کنید.