
در این میان برخی از رفتارهای اضطرابی، بیشتر در نوجوانان دیده میشود؛ مانند: مخفی کردن خود از انظار اطرافیان و آشنایان، به لکنت افتادن، فرار کردن از جمع، مضطرب و دستپاچه بودن، با انگشتان خود بازی کردن، با لباس خود ور رفتن، از این پا به آن پا شدن، سر را خم کردن و عدم برقراری ارتباط بصری مستمر و طبیعی با دیگران، خودتوجهی بیشتر از حد، ضعف اعتماد به نفس، عدم برخورداری از ابتکار عمل و خلاقیتهای ذهنی .
خجالت کشیدن، یک نوع ترس یا اضطراب اجتماعی است که فرداز مواجه شدن با افراد ناآشنا و ارتباطات اجتماعی گریزان است.
برخیها از همان دوران کودکی گوشهگیر و خجالتی هستند و ممکن است تا پایان عمرشان خجالتی باقی بمانند، اما عدهای دیگر با گذشت زمان و شرکت در کارهای اجتماعی و برخورد و ارتباط با افراد دیگر، رفتارهای متعادل و اجتماعی را در پیش میگیرند. زندگی انسانها سراسر یادگیری است و بخش عمدهای از یادگیری در ارتباط با دیگران کسب میشود.
جوانان و نوجوانان بسیاری هستند که به علت عدم توانایی در برقراری ارتباط با دیگران از نداشتن دوست رنج میبرند. یکی از دلایل بسیار مهم این رفتار ناشی از خجالتی بودن است. شخص خجالتی از صحبت و تماس داشتن با دیگران رنج میبرد و حتی ممکن است به علت کمبودهای واقعی یا تخیلی، خود را حقیر به حساب آورد. چنین افرادی در اجتماع از رشد عاطفی ـ اجتماعی اندکی بهره دارند، لذا همین امر باعث میشود دیگران را بیازارند که ممکن است به صورتهای گوناگون جلوهگر شود؛ همانند بیاعتنایی به دیگران، تمسخر کردن دیگران یا شوخیهای زننده و مخرب.
افرادی که از شخصیت متعالی و باارزشی برخوردارند هیچ گاه به آزار دیگران نمیپردازند کمبود اعتماد به نفس باعث رنج افراد خجالتی میشود و این خود باعث میشود تا این گونه افراد در مواجه شدن با دیگران، به سرعت ناراحت و دستپاچه شوند.
در دوره ی نوجوانی به علت کمی تجربه مسئله ی تصمیمگیری مشکل است بنابراین پدر و مادر و مربیان برای بالا بردن میزان اعتماد به نفس نوجوانان میتوانند نقش ویژهای داشته باشند. علیرغم تمایل جوانان و نوجوانان به رهایی از قیود و محدودیتهای خانوادگی، نداشتن روابط مطلوب و همبستگیهای خانوادگی، اثرات زیانباری به ویژه در سنین دوازده ـ سیزده سالگی روی نوجوانان و به خصوص نوجوانان دختر بر جای میگذارد.
روشهای درمان خجالت و گوشهگیری:
سعی در ترک رفتارهای نامطلوب و تقویت رفتار و اعمالی از قبیل شرکت در بحثهای گروهی و جوشش با دیگر افراد.
زدودن افکار غیر منطقی و واهی از ذهن:
یکی از احساسات ناخوشایندی که به افراد خجالتی منتقل میشود احساس تنفر و بیزاری از دیگر افراد و یا اشیاء،بدون دلیل حقیقی است که باید این گونه افکار را شناخت و از خود پاک کرد.
پذیرش ایرادات:
تصمیمگیری منطقی در مواجه شدن با انتقادات آشنایان و اطرافیان، و تصمیمگیری منطقی در برخورد با انتقادات دیگران.
شرکت در فعالیتهای اجتماعی:
ترس از شرکت در فعالیتهای اجتماعی، یکی از عوامل مهم بروز ناراحتیهای روانی نوجوانان و جوانان محسوب میشود.
باید در نظر داشت شیوع خجالتی بودن به ویژه در دوره ی بلوغ از سایر مراحل دیگر رشدی بیشتر است و به همین دلیل از اهمیت بیشتری برخوردار میباشد. خجالت کشیدن، موجب بروز رفتارهای منفی میشود لذا لازم است جوانان و نوجوانان دختر به کمک مربیان و پدر و مادر خود، در صدد پیدا کردن راه حلهای مناسب جهت رفع این مشکل باشند.
منبع : tebyan.net