آکاایران:
افسردگی در کمین نوجوانان!
آیا شما هم در خانواده خود نوجوان دارید؟ فرقی نمی کند دختر یا پسر. آیا احساس کرده اید که نوجوان شما مدتی است که از جمع کناره گیری می کند، به شما کمتر توجه دارد، بیشتر اوقات را در اتاق خود به سر می برد یا اینکه دچار کم خوابی یا پرخوابی شده است؟ اگر این خصوصیات در فرزند شما مشاهده می شود، احتمال دارد دچار افسردگی شده باشد.
پژوهشگران معتقدند که نباید افسردگی نوجوانان را با علایم بلوغ اشتباه گرفت. در دوران بلوغ تغییرات هورمونی و تغییرات جسمی که در بدن نوجوان اتفاق می افتد، او را کمی از دیگران منزوی می کند که البته این حالت گذرا است. در صورتی که افسردگی که نوعی بیماری روحی است با علایم دیگری شناخته می شود. تحقیقات نشان می دهد که بیش از 20 درصد نوجوانان از افسردگی رنج می برند در حالی که این حالت با توجه بیشتر والدین به طور موفقیت آمیزی درمان پذیر است.
افسردگی؛ یک مشکل بزرگ
خطر خودکشی در نوجوانان در دهه اخیر بیش از 200 درصد افزایش یافته و خودکشی عامل مرگ نوجوانان 15 تا 19 ساله است یعنی چیزی بیش از بیماری های قلبی عروقی و سرطان. با وجود آمارهای بالای افسردگی در نوجوانان، علایم افسردگی در این گروه سنی از سوی بسیاری از والدین نادیده گرفته می شود و این به بروز مشکلات جدی در مدرسه، کار و روابط بین فردی آنها منجر می شود و بعضا تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند.
غفلت، چرا؟
دوران نوجوانی، دوران آشفتگی، ناپایداری خلقی و درون گرایی است. بسیاری از نوجوانان دچار احساسات زودگذر و کوتاه مدت می شوند. از این رو تشخیص نه تنها باید براساس مشاهده رفتارها و تغییرات خلق و خوی نوجوان باشد بلکه باید در این زمینه از تجربیات کسانی که با نوجوان ارتباط دارند، بهره ببریم. والدین، معلمان و دوستان همه می توانند در تشخیص افسردگی نوجوان نقش دارا باشند. رفتارهای گذشته نوجوان برای پزشک بسیار باارزش است. گاهی اتفاقاتی که در گذشته برای نوجوان افتاده است، در بروز افسردگی وی موثر است. بعضی اوقات نوجوان در بیان احساسات خود با پزشک همکاری نمی کند و حتی به والدین و معلم خود اعتماد نمی کند تا از حالات و تغییرات درونی خود با آنها صحبت کند. این امر تشخیص را غیرممکن و سخت می کند. گاهی برای شناسایی علایم افسردگی در نوجوانان نیاز به مصاحبه های بیش از یک جلسه است که نقش والدین در این مواقع بسیار برجسته به نظر می رسد.
نشانه های شایع
افسردگی در نوجوانان با همان نشانه هایی ظاهر می شود که در بزرگسالان دیده می شود. نوجوانان افسرده حالت غم انگیز داشته و این حالت با پوشیدن لباس های تیره و مشکی، نوشتن اشعار غمگین کننده و شنیدن موسیقی های آرام مشخص می شود.
اختلالات خواب، بیدار ماندن در تمام طول شب و تلویزیون دیدن، سختی در بیدار شدن از خواب و یا خواب آلودگی در مدت روز و فقدان انگیزه و کاهش انرژی که در انجام تکالیف مدرسه تاثیر می گذارد، از نشانه های افسردگی در نوجوانان است. نوجوانان افسرده همچنین دچار افت تحصیلی شده و میزان تمرکز و توجه در آنها کاهش می یابد. کاهش اشتها یا بی اشتهایی یا پرخوری عصبی از دیگر علایم است. عده ای از نوجوانان به سوءاستفاده از مواد روی آورده و عده ای هم به نوشیدن الکل معتاد می شوند.
شناسایی علایم خودکشی
یکی از نشانه های احتمال خودکشی در نوجوانان افسرده این است که این نوجوان از دوستان و آشنایان سوالاتی درباره مرگ می پرسد. خودکشی به طور معمول به دنبال بحران حاد در زندگی نوجوانان اتفاق می افتد. از دست دادن یک دوست، افت تحصیلی شدید، مجادله شدید با پدر و مادر و معلم از جمله عواملی هستند که ممکن است به خودکشی منجر شوند. وجود افکار خودکشی در میان نوجوانانی که در زندگی شان استرس زیادی داشته اند، شایع است. طلاق والدین و یا جدایی آنها، سوءاستفاده جنسی و مصرف الکل هم از دیگر علل خودکشی در نوجوانان است. نکته قابل توجه این است که تلاش برای خودکشی بسیار بیشتر از خودکشی موفقیت آمیز در میان نوجوانان است.
تلاش برای درمان
در خودکشی نوجوانان دو روش عمده درمانی وجود دارد. روان درمانی و دارو درمانی دو شیوه ای هستند که اغلب در درمان نوجوانانی که اقدام به خودکشی می کنند، استفاده می شود. بسیاری از نوجوانانی که دچار افسردگی خفیف و متوسط هستند تنها به روان درمانی احتیاج دارند. با گوش سپردن به صحبت های نوجوانان و با تشویق آنها برای شرکت در فعالیت هایی که از افسردگی آنها می کاهد، می توان به این نوجوانان کمک کرد. گاهی خانواده این نوجوانان هم در فرآیند درمان نوجوان افسرده شرکت دارد. در صورتی که افسردگی در نوجوانان به همراه سایر علایم مانند اضطراب، اختلال وسواسی جبری، اختلالات یادگیری و یا اختلال کم توجهی باشد، باید درمان های خاصی برای آنان صورت گیرد. در مواردی که بیماری شدیدتر است، به خصوص در آنهایی که افکار خودکشی وجود دارد و یا اقدام به خودکشی صورت گرفته ولی موفقیت آمیز نبوده است، باید دارودرمانی هم آغاز شود. داروهای ضد افسردگی که از سوی روان پزشک تجویز می شود، در این افراد کاربرد دارد.
ارجاع به بیمارستان
بستری نوجوانی که به افسردگی مبتلا است، تحت شرایط و موقعیت خاصی انجام می گیرد. در صورتی که پزشک نتواند گفتگوی موفقیت آمیزی برای درمان نوجوان داشته باشد و نوجوان همچنان با سکوت با شیوه های درمانی مقاومت کند، ممکن است او را به بیمارستان ارجاع دهد. زمانی که افسردگی بسیار شدید باشد و یا زمانی که احتمال انجام خودکشی در نوجوان وجود دارد، باید او را سریع به بیمارستان انتقال داد تا تحت نظر بیشتری قرار گیرد. نکته قابل توجه این است که تعداد زیادی از نوجوانان افسرده با اقدامات اولیه و ابتدایی درمانی روان پزشک، به طور موفقیت آمیزی درمان می شوند.
پژوهشگران بر این نظر هستند که هرچه وابستگی و زمان کار نوجوانان با اینترنت بیشتر باشد، احتمال افسردگی در آنها بیشتر است.نوجوانان معتاد به اینترنت صرف نظر از جنسیت، سن و مقطع تحصیلی فاقد هیچ منظور و هدف خاصی، تنها برای یافتن چیزهای جدید و مهیج در این شبکه پرسه می زنند.
منبع : 